Even iets moois nr. 471 - Een kouwe polder

Ongenadig koud, dat was het afgelopen vrijdag in de polder. Ik hoopte op grutto's in de sneeuw en soortgelijke exotische beelden, maar helaas was hier in de buurt maar weinig sneeuw gevallen. Eer ik in de polder was, was de sneeuw weg. Koud bleef het daarentegen, ongenadig koud. Maar het leek wel of de vogels daar weinig last van hadden...

Sta ik even te kijken bij wat kibbelende kieviten, sluipt ineens een, ja wat eigenlijk, ik denk een Hermelijn door het weiland. De kieviten staken hun gekrakeel en kijken met enig ontzag naar dit rovertje, dat verder geen aandacht aan hen besteedt.

O, da's mooi, een Tapuit op doortrek. Individuen zoeken hun weg van zuid naar noord via ons land; in Nederland vinden ze niet meer hun broedbiotoop. Jammer. Prachtvogel!

Tja, wat moet ik zeggen? Onze nationale vogel heeft zijn geliefde polders weer veroverd. De eerst aangekomenen wachten op hun vaste partner, maar claimen alvast een territorium.

De Tureluur, altijd goed voor een welgemeend en vrolijk Tjuuduuuu.

Grutto, heerlijk peurend in de losse grond.

O jawel, ook de Graspieper is weer onopvallend aanwezig. Vanwege de snijdende wind blijven ze laag in het gras, waar ze vrijwel niet opvallen.

Ook de Witte Kwikstaart is er weer; blijft eveneens laag. In dit jaargetij willen ze nogal eens een enthousiast lied aanheffen, en dat doet deze dan ook.

De Kievit met zijn olie-achtige kleuren. Waagt een kraai of kauw het om over zijn territorium te vliegen, dan stijgt de hele luchtmacht op om de indringer te verjagen.

Sommige Grutto's zijn al aardig op kleur, anderen ogen nog wat bleekjes. 't Is eigenlijk allebei wel mooi.

Een vreselijke foto. Al eerder merkte ik op dat vooral de Brandganzen last lijken te hebben van de vogelgriep. Her en der liggen dode exemplaren in de polder. Deze gaat hetzelfde lot tegemoet. Met allerlei spastische bewegingen rommelt hij door het weiland, onderwijl ongecoördineerde schokken makend met hals, vleugels en poten. Een afschuwelijk gezicht. Ik laat de foto zien zodat hij niet onopgemerkt te vroeg is overleden.

Zoals vaker ga ik in het bos nog even op zoek naar de Zwarte Specht. Tevergeefs. Maar ik maak wel een 'artist impression' van besneeuwde oude bomen in de buurt van Lage Vuursche. Mooie afsluiter.