Tja, veel ging er goed, maar veel meer ging dat niet. Mijn streven om niet meer dan 10 tot 15% van alle gemaakte foto's over te houden haal ik soms wel erg makkelijk. Daarom hier een kleine bloemlezing van wat ik alleen maar bewaarde voor een eindejaarsblogje.
We beginnen maar in eigen tuin. De Roodborst zat prachtig tussen de blaadjes, maar zette net af toen ik de ontspanknop indrukte.
Tja, dit is eigenlijk technisch bezien niet een mislukte foto, maar wel een mislukte missie. Meerdere keren bezocht ik dit stukje bos in Hilversum om er zicht te krijgen op een Bosuil die daar resideert. Helaas wisten voorbijgangers te melden dat hij er echt nog wel zit, maar al die keren dat ik er was had hij zich blijkbaar diep in zijn boomhut teruggetrokken. Jammer toch.
O, en dan die Pestvogels. Al in november gearriveerd en ze trokken een horde bekijks. Ik maakte er mooie foto's van en als deze scherp geweest zou zijn had het ook een fraai plaatje geweest.
Vanuit onze schuur probeerde ik de mezen te fotograferen tegen een achtergrond van fraai gekleurde herfstbladeren. Soms ging dat goed, soms ook niet.
En hetzelfde verhaal gaat op voor de Groenlingen die ik lokte met zonnepitten.
Rond de Reeuwijkse plassen was ik op zoek naar ringslangen, toen ineens deze Fazant een slootje over vloog. Ik was alert en op tijd, maar de apparatuur te traag...
Op Texel was ik op zoek naar de morinelplevier (ook gezien in de verte) toen iemand vertelde dat er een Fluiter zeer actief zat te zijn in een stukje bos. U ziet het: ik vond 'm! En actief dat hij was...
Dit is wel een heel vreemd plaatje. Ik moest twee keer kijken of het niet een van de kleinkinderen was, maar bij nader inzien springt een aap net van een paaltje als ik afdruk.
Leuk hoor, bíjna thuis gekomen met een Glanskop op een mooie stronk.