Even iets moois nr. 505 - rondje Noord-Holland

Rondje Noord-Holland. Er zijn momenteel best zeldzame of leuke vogels aanwezig, dus maar eens kijken wat zich voor de lens wil vertonen.

In Purmerend zit, o zeldzaamheid der zeldzaamheden, een humes bladkoning, zomaar in een parkje in een nieuwbouwwijk. Ik vind 'm direct op het gehoor, maar een foto lukt niet. Als er dan een kudde Staartmeesjes voorbij stuitert dan laat ik die kans natuurlijk niet schieten.

In datzelfde parkje barst het van de Halsbandparkieten. Uit een praatje met een bewoonster begrijp ik dat ze best blij zijn met zo'n vogelrijk parkje (hoewel ze een voorbij vliegende ijsvogel niet opmerkt.)

Ik steek over naar de westelijke kant. Bij De Putten ga ik een poosje in de berm zitten wachten of zich vogels in mijn nabijheid wagen. Nou, niet zo eigenlijk, dus ik moet het doen met dit wat afstandelijke plaatje van een Bontbekpleviertje met drie Bonte Strandlopers.

Iets dichterbij komt deze Zwarte Ruiter, in saai winterkleed. Op dezelfde plek zag ik er ooit eentje in zomerkleed, en dan zijn ze echt pikzwart. Deze vertrekt waarschijnlijk binnen een paar weken naar het noorden van Scandinavië. Het verschil met onze tureluur is subtiel en zonder enige oefening lastig vast te stellen.

Ik zak wat verder af naar het zuiden. Bij Spaarndam zet boer Gruijters elk voorjaar zijn land onder water. Het bij vogelaars fameuze 'landje van Gruijters' is in het vroege voorjaar een gekende pleisterplaats voor terugkerende weidevogels als grutto en kluut. Nu zitten er vooral scholeksters, bergeenden en koppeltjes Wintertaling. Hier het mannetje in zijn prachtige kleurencombinatie.

Zo'n landje is ook een fijne foerageerplek voor de Waterpieper. We zien er hier eentje. Ook een wintergast en zoals de naam al doet vermoeden (???) broedt hij bij voorkeur in de Alpen, op kale hoogvlaktes. Niet zeldzaam; ik zie ze weinig maar misschien wel over het hoofd.

Omdat ik inmiddels richting huis moet kijk ik nog even of mijn bronnen nog iets interessants hebben te melden. En jawel, in het westelijk havengebied van Amsterdam houdt zich een Grote Burgemeester, tweede kleurjaar, op. Ik vind 'm op de rand van het dak van een enorme huisvuilstort. In de zomer leeft hij van geroofde meeuweneieren en -kuikens en daarom heeft hij weinig vrienden. Daar lijkt hij niet onder te lijden; hij is bovendien toch de grootste van allemaal. Leuke waarneming!

Even iets moois nr. 504 - Rondje Zeeland

In Zeeland worden dezer dagen heel bijzondere vogels gezien. De wekker gezet en richting Walcheren.

In Vlissingen houdt zich al een poosje een Grote Burgemeester op. Lijkt veel op de zilvermeeuw, maar is groter en kenmerkend is dat er geen enkel stipje of streepje zwart aan de vogel zit. We ontdekken hem redelijk snel, maar heel ver weg op een berg spul en in schel tegenlicht. Ook na even wachten zit er niet meer in dan dit bewijsplaatje. Stiekem vind ik dit wel een leuke foto...

Niet ver daar vandaan bevindt zich in een klein gehucht een Kwakkenkolonie. De Kwak is zeldzaam en dat er zomaar 20 in een boom zitten is dus bijzonder. Schijnt het gevolg te zijn van iemand die ze hield en ze aan hun lot overliet. Zie je de kuif, in de vorm van twee witte sliertjes op het achterhoofd?

De naam Kwak vind ik niet erg flatteus. In het Engels heet hij de Black-crowned Night Heron, ook omdat hij meest 's nachts actief is. Je vindt hem vooral in de landen rond de Middellandse Zee. De jongen zijn bruin gespikkeld.

Een groepje Wulpen strijkt neer op het land. Beetje ver.

Een Lepelaar vliegt weg. Het felle tegenlicht geeft een mooi en herkenbaar profiel.

Deze Aalscholver vangt net een, ja wat eigenlijk...

Op de Brouwersdam - we gaan dan alweer richting huis - is het erg rustig. Om niet met niks thuis te komen dan toch maar een foto van een Scholekster.

Een mystiek stukje bos in de buurt van Dishoek.

Even iets moois nr. 503 - Amsterdamse Waterleidingduinen

Dagje struinen door de duinen. Het leverde me veel waarnemingen op - tegen de 50 soorten - maar bijna geen foto's. Het bleef allemaal ver weg. Ik heb nog even een ijsvogel achtervolgd en er een poosje op staan wachten, maar ook dat bleef zonder plaatje. De gehoopte klapekster en grote gele kwik lieten zich zelfs helemaal niet zien. Wel had ik een paar blaren, maar ik legde dan ook heel wat kilometertjes af.

Die was er ook: de Grote Zaagbek. Woont 's zomers in Scandinavië en richting Siberië, maar verkiest in de winter gematigder streken.

Door in de berm te gaan liggen kwam de vogel steeds dichterbij. Tot er een fotograaf zonder enige voorzichtigheid over de andere oever banjerde, op weg naar zijn ijsvogeltak. Beetje aso; de meeste vogelaars wachten dan even tot ze niets verstoren, maar deze dacht alleen aan zichzelf. Jammer. Vogel gevlogen.

Even op Waarneming gekeken of er in de buurt nog iets interessants was ontdekt. En jawel, een paar kilometer zuidelijk zou een Koereigertje in het weiland zitten. Erop af!

Koereigers staan te boek als zeldzaam, maar er zit er hedentendage altijd wel ergens eentje en ze nemen langzaam in aantal toe. Waarschijnlijk zijn er zelfs broedgevallen. Mooier is een foto van zo'n vogel tussen het grazend vee, of op de rug van een koei. Maar ja.

Omdat mijn batterij nog vol is en mijn kaartje vrijwel leeg, maar ook uit nostalgische overwegingen, doe ik aan het eind van de middag even Schiphol aan. Daar tref ik een tweetal Kauwen. Ze hangen daar altijd rond de vuilnisbakken bij de Mac in de overtuiging dat er altijd wel wat te snaaien valt. En dat is ook zo.

Bij de MacDonalds kijk je bij westenwind mooi naar het verkeer dat binnenkomt op baan 09-27. Hier een Airbus A320. In de achtergrond, het zwarte gebouw rechts, zit een neef het vliegverkeer te regelen. Ik voel me niet vrij er aan te bellen voor een kop thee dus ga ik maar gewoon naar huis.