De vogelvrije vrijdag meende ik te moeten besteden aan libellen, juffers en meer van dergelijk klein spul. Zodoende op pad met de macrolens op de camera. Best warm, temeer daar je toch veiligheidshalve een lange broek aan moet in het lange gras en tussen de struiken.
Belangrijkste doel was de Weidebeekjuffer en die vond ik. Maar ze waren schuw en lastig te benaderen. Ik kwam dan ook niet ver met de macrolens en moest met de grote tele deze foto maken. Dat gaat dan wel ten koste van de kwaliteit van de opname.
De Weidebeekjuffer behoort tot de sierlijkste onder de libellen en juffers. In de zomer te vinden langs of op zuurstofrijk water en graag in de volle zon.
Nogal algemeen: de St. Jansvlinder. Het is een dagactieve nachtvlinder uit de familie van de bloeddrupjes.
Ik hoor wat gerommel in de struiken en zie brandnetels bewegen. Oorzaak is een Grote Groene Sabelsprinkhaan die zich onhandig springend een weg baant. Ik zie geen vleugels dus dit is dan misschien een jong exemplaar. Volwassen wordt hij zo'n 8 centimeter lang; de vrouwtjes beschikken over een legboor die soms ten onrechte met een angel wordt verward.
Het Groot Dikkopje is zeer algemeen in vochtige graslanden en ruigten.
De Gewone Honingbij. Zeer algemeen en tegelijkertijd bedreigd zoals alle bijensoorten. Een van de belangrijkste bestuivers van onze fruitbomen.
Een Soldaatje. Eveneens zeer algemeen en in deze tijd naarstig op zoek naar een partner.
O kijk nou, een Geringelde Smalboktor. Hij dankt zijn naam aan zijn geel met zwarte sprieten.
Mooi toch ook, de Snorzweefvlieg. Ik neem wel eens de tijd om ze vliegend vast te leggen, omdat ze vaak even stil hangen voor een bloem. Maar deze zit gewoon.
De Blauwe Breedscheenjuffer tijdens een romantisch tête-à-tête. Het is volop het seizoen waarop gewerkt wordt aan het doorgeven van de genen.