Even iets moois nr. 517 - De orchidee, de Zwarte Stern en de libel

Te warm en te zonnig. Desondanks slaagde ik er toch nog in wat leuke plaatjes te schieten. Zeg nou zelf...

Eigenlijk had ik het idee libellen te fotograferen en kijk: dat lukte! Alleen verdwijnt deze in de gulzige maag van een jonge Zwarte Stern. Dat het een Gewone Oeverlibel is/was zal waarschijnlijk weinigen interesseren...

Op de tweede foto van deze serie zien we de andere ouder Zwarte Stern het tweede jong voeren. Het eerste kind is nog steeds die grote libel niet de baas.

Maar goed, hier zien we de Viervlek, een zeer algemene libel met een prachtig goudkleurig lijf; eigenlijk oranjebruin, maar in de zon schittert het toch echt als goud.

Ik ben meer van de vogels dan van de planten, maar voor een mooie inheemse orchidee mag je me wakker maken. Deze trof ik in het Zwanenwater, precies zoals ik hem graag zie: achtergrond in de zon, bloem in de halfschaduw. Vraag is nu: wat zien ik? Akelig moeilijk, omdat orchideeën zich makkelijk kruisen. Ik hou het voor nu maar even op de Gevlekte Orchis.

Het Zwanenwater wolkt van de orchideeën momenteel. Ik neem er nu niet de tijd voor maar vorig jaar zag ik nog zeer zeldzame soorten. Hier waarschijnlijk weer de Gevlekte Orchisin volle bloei, al is rietorchis niet helemaal uit te sluiten.

Nog even terug naar de Zwarte Stern. Voor een broedplek zijn ze deels afhankelijk van vrijwilligers die in het voorjaar vlotjes te water laten. Vaak zetten ze er dan ook nog een stukje gaas omheen zodat niet de ganzen het vlotje kraken. De Zwarte Stern behoort tot de familie van de moerassterns, te onderscheiden van de grotere en krachtiger zeesterns.

Grappig wel: af en toe komt een van de ouders even boven het nest hangen om te inspecteren of alles in orde is. De jongen beseffen dat kennelijk, want ze sperren dan niet hun snavel open.

Het voedsel voor de jongen bestaat vooral uit libellen, maar ook andere waterdieren zijn welkom, meestal opgepikt van het wateroppervlak. Af en toe is er een visje, maar duiken (zoals een visdief) doen ze niet.

Ook zwart, maar geen stern. Ik zie tot mijn verbazing een Spreeuw die op de bladen van de gele plomp zijn kostje bij elkaar scharrelt. Af en toe nemen de sterns even de tijd om hem weg te jagen.

De Gewone Oeverlibel. Fraaie libellensoort, graag gegeten door de zwarte stern. Er zijn er kennelijk genoeg.