Als de herfst zich aandient begint voor de Damherten een roerige periode. Tijdens de bronst doet elke bok zijn best een kudde te verzamelen en bij elkaar te houden. Felle gevechten moeten uitmaken wie de baas is. In de Amsterdamse Waterleidingduinen kun je na elke bocht op dergelijke spektakels stuiten.
Kijk, daar is zo'n stoere vent. Hij is zich volledig bewust van zijn belangrijkheid en keurt mij dus geen blik waardig.
Moeiteloos verdrijft hij een rivaal. Dat soort ontmoetingen wordt vaak bekeken door de wandelaars in het gebied.
Ook een jongere bok slaat de verrichtingen met belangstelling gade. Als hij nog wat groter is... Of is het een kwestie van wie kijkt nou naar wie?
Een Pad steekt het pad over, door vrijwel niemand opgemerkt.
In een plooi in het landschap ligt een bok rustig te herkauwen. Een jonkie loopt achteloos speels voorbij.
Mooi, zo'n Damhert onder de takken waarvan de blaadjes naar de herfst kleuren.
Er ligt een mooie bok te zonnen. Een foto voor het zonnetje af levert een uitgebeten plaatje op, maar wanneer ik er voorbij ben gelopen krijg ik een fraai beeld. Jammer van die tak.
"Na een ochtendje knokken is het goed uitblazen. Vanmiddag nog een paar tegenstanders zien te vellen. Hier geldt het recht van de sterkste, en dat ben ik! Maar eerst even een dutje..."