Herfst. Ik hou er van. Regen, wind, herfstbladeren, de geur van versterf, een hoed die wegwaait, laat maar komen! In Noord-Holland gingen we op zoek naar pestvogel en bladkoning, maar die lieten zich niet zien. Ik kwam thuis met heel andere soorten...
We stuiten op een groep van ik schat zo'n 200 vinkachtigen, waaronder vink, groenling, putter en (o wonder) ook Kepen. De eerste dit ik dit jaar weer zie en een van de weinige vogels met echt oranje in de jas. Ze mengen graag met de vinken en vallen daardoor nauwelijks op. Hier zien we er drie.
De woningschaarste treft niet alleen ons mensen. Ook de huizen van de kabouters staan op en in elkaar gedrukt, zoals we zien bij deze Gewone Zwavelkop. Mooie bouwstijl, dat dan weer wel.
Kijk, hoe schattig. Twee Franjehoedjes hebben steun aan elkaar. Er zijn heel veel soorten Franjehoeden die slechts met veel kennis plus een microscoop van elkaar zijn te onderscheiden.
Een kakelverse Geschubde Inktzwam. Hij zal een dag later wel zijn schubbige en van inkt druipende hoed hebben gevormd.
Een van de soorten Melkzwam toont zijn lamellen. Hij dankt zijn naam aan het feit dat hij 'melk' afscheidt wanneer je erin knijpt. Wie daar een beetje in thuis is kan aan die melk proeven welke soort melkzwam dit is. Er zijn er heel wat. Dit zou de Bitterzoete Melkzwam kunnen zijn, maar ik heb niet geproefd...
De Parelstuifzwam, hier een nog vrij jong exemplaar. Hij schijnt naar radijs te smaken. De sporen komen uit een centrale opening in de hoed. Pas op de foto zie ik dat er nog een heeeel klein paddenstoeltje naast zijn voet staat.
Een Gewoon Elfenbankje op een boomstronk. Ze kunnen verschillende kleuren hebben, maaar dat witte randje is kenmerkend voor deze soort.
De Rode Zwavelkop. Deze zag ik nooit eerder, bij mijn weten. Giftig. Na een hapje ontstaan klachten als diarree en flauwvallen, maar na een dag of wat verdwijnen die verschijnselen weer.
