De vogelvrije vrijdag bracht nou eens een keer meer dan ik had durven hopen. Het werd zelfs een memorabele dag waarvan ik nog lang op een roze wolk loop.
Hoe bijzonder is dat: Flamingo's op een zeer prettige afstand. Met z'n drieën stonden ze in het lage water van de meertjes van de Groenzoom te Berkel en Rodenrijs. Een tropische aanblik op een zure en zwaar bewolkte ochtend.
Als je toch moet poetsen, dan doen we dat maar gelijktijdig. Elk veertje wordt geordend en het hele pak ingevet. Onderhoud is maar alles tenslotte.
Dit zijn Chileense Flamingo's, iets kleiner maar veel kleuriger dan hun Europese tegenhanger. In een gemengde groep overwinteren ze in de Grevelingen. 's Zomers broeden ze op een eiland in een ven bij Groenlo, hoewel ik las dat dat ven inmiddels opgedroogd zou zijn. Dan wordt het spannend: waar gaan ze hun ei leggen dit voorjaar? Misschien toch broedparen in Nederland?
Bijzonder zijn hun rode knieën en hun zwarte onderveren. Vliegen ze in een grote groep op, dan weet je echt niet wat je ziet.
Als-ie na het poetsen zijn veren uitschudt dan lijkt het pak net een reusachtig roze boeket.
Omdat we toch in de buurt zijn ga ik in Bleiswijk even zoeken naar de Kokardezaagbek. Nou ja, zoeken, ik zie hem al zwemmen als de auto nog rijdt. Een parmantig eendje, bijna verwaand zelfs, maar in zo'n pakje mag dat best. Deze soort broedt in Noord-Amerika en kan alleen maar een ontsnapte volièrevogel zijn.
Ja, ik snap best dat uw adem even stokt. Het is inderdaad een Ross' gans! Hij behoort tot de extreem zeldzame dwaalgasten en is afkomstig van Canada. Kenmerkend zijn de roze snavel met blauwachtige basis en de zwarte vleugelpunten. Klein is-ie en verder als alle ganzen alert en schuw. Ook na heel voorzichtig sluipen zit er niet meer in dan een verre foto.
En dan, na al dit bijzonders, als afsluiter een gewone Blauwe Reiger met de gebruikelijke gemelijke blik. En al wat 'bruidsveren' op de rug.