Even iets moois nr. 407 - Biotopwildpark Anholter Schweiz

Meestal eens per twee jaar brengen we een bezoek aan het Biotopwildpark Anholter Schweiz, net over de grens. Hoewel je er niet kunt pinnen en je alleen een kánnetje koffie kunt krijgen (maar niet met twee kopjes) komen we er graag. Meest fascinerend wat mij betreft zijn wolf, lynx en wilde kat, die in een redelijk natuurlijk aandoende setting te zien zijn. Maar er is meer en iets daarvan laat ik hier zien.

Een Bunzing. Prachtig beest dat hier te lande ook in het wild voorkomt. Maar wie ziet er ooit één?

Ja, de Wolf. Ze zitten achter gaas op een terrein waarvan de omvang een écht territorium zelfs in de verte niet benadert.

Meer dan schattig, zo'n wilde Europese Kat. In het zuiden van Limburg zijn ze in het wild wel te vinden. Hoewel, vinden; ze zijn hoofdzakelijk in avond en nacht actief dus hun aanwezigheid wordt eigenlijk alleen door wildcamera's verraden.

Mooi plaatje van een Steenbok, in een omgeving waar je hem ook verwacht.

Met opzet probeer ik vanuit de verte een Lynx vast te leggen. Dit doet het meest natuurlijk aan. Ik vind ze werkelijk schitterend!

Ha, die kleine wroetertjes lopen er ook.

Dit is toch werkelijk geweldig, zo'n stoere Moeflon met een angstaanjagend stel hoorns. In ons land komen ze bij mijn weten alleen voor op de Hoge Veluwe en daar zie ik ze nooit.

Aandoenlijk, twee Wasbeertjes in een holle boomstronk. 

Het paar Lynx heeft dit jaar kennelijk twee jongen groot gebracht. Hier een van de kids, die ik bijna zou willen adopteren en in huis wil nemen.

Het middagmaal bestaat uit een mals biefstukje. Alleen pa eet, de rest wacht op enkele meters op hun beurt.

Tijdens het tijdperk van de “Engelse Tuin” bouwde in 1893 Vorst Leopold zu Salm-Salm als herinnering aan zijn huwelijksreis een kopie van het Vierwoudsteden Meer, compleet met een Zwitsers Chalet en een rotslandschap. De stenen en het hout werden vanuit Zwitserland met boten en met door paarden getrokken wagens hierheen gebracht. Naar aanleiding van het 100 jarig bestaan werd de onder monumentenzorg staande Engelse Tuin uitgebreid tot een 56 ha groot biotoop Wildpark. Hyper romantisch natuurlijk, zo'n met wilde wingerd begroeid chalet op een eilandje in het meer.