Even iets moois nr. 473 - Duin en bollen

Afgelopen vrijdag begaf ik mij met een collega in de Amsterdamse Waterleidingduinen. Doel was zoveel mogelijk vogelsoorten te horen (minimaal 30) en in ieder geval de Blauwborst en de Gekraagde Roodstaart in de lens te krijgen. Toen we halverwege de middag naar huis gingen stond de teller op 47 soorten! Daaronder de oorverdovend zingende doch onzichtbare nachtegalen. De plaatjes kwamen dit keer op de tweede plaats, dus even zien of dat nog iets geworden is. Het was eigenlijk meer 'kijken met je oren...'

Lang moesten we zoeken naar de Blauwborst. Dat komt omdat ze niet doorlopend zingen. Ze doen een riedeltje, soms twee, en dan zijn ze zomaar 20 minuten stil. Tja, vind 'm dan maar eens. Foto is trouwens van eerder deze week, in polder Groot Mijdrecht.

De Gekraagde Roodstaart. Ik moest even nadenken toen ik hem hoorde zingen: is tie dat nou of is tem dat nou niet... Altijd weer wennen wanneer de zomervogels terugkeren. Prutfoto overigens, want je ziet hem alleen van onderen, maar neem van mij aan: het is een prachtvogel!

Net deze week teruggekeerd: de Fitis. Zijn melancholieke wijsje is op veel plekken te horen.

Normaal een vrij introvert vogeltje, maar tijdens het voorjaar doet-ie zijn best iedereen te overschreeuwen. Kenmerkend zijn de baltsvluchten: vanuit een boomtop stijgt hij een meter of tien op, om zich dan luidkeels zingend - als lijkt het aan een parachuutje - neer te laten zweven naar een volgende boomtop.

Aha, die had ik wat eerder verwacht maar pas nu zie ik de eerste: de Zwartkop. En omdat het een vrouwtje is zien we geen zwart, maar een bruin petje. Leuk!

Zeg je Waterleidingduinen, dan zeg je Damhert. Eentje dan, maar verder heb ik ze links (en rechts) laten liggen.

In de Waterleidingduinen wonen zo'n 60.000 Zandhagedissen, denkt men. Het was al jaren geleden dat ik er een zag, maar nu dan weer eentje, een mannetje.

Op zaterdag reden we naar de Noordoostpolder, even zien of de bollen er al uit zijn. Nou, lang niet allemaal, maar toch genoeg voor kleurige velden. Zo'n rij kale bomen, ik vind dat altijd erg fotogeniek.

Hollandser wordt het niet: tulpen en molens. Hoewel ik liever een paar van die mooie 18e eeuwse bovenkruiers zou zien...

Hoeveel kleur wil je hebben? Er is in de polder een route uitgezet die we voor een deel reden. Aanrader voor komend weekend! Neem wel je woordenboekjes Spaans en Japans mee, want dat is daar momenteel de voertaal...