Even iets moois nr. 465 - Safaripark Beekse Bergen

Afgelopen vrijdag woei het te hard voor de kust. Daarom gekozen voor een bezoek aan het Safaripark. Eerst de rondrit met de auto, maar dat beviel me slecht. Vervolgens te voet over de wandelpaden. Best uitgestrekt; kilometers gelopen. De kunst is zo min mogelijk hekken en afrasteringen op je foto te krijgen. Dat lukte deels.

Prachtig, die Grant zebra's in hun gestreepte pyjama. Elk dier heeft een uniek patroon, maar als leek zie ik dat nog niet zomaar.

Kleurige beesten, die Penseelzwijnen. Knuffelig ook maar gelukkig niet naar mij...

De Zebramangoest. Leeft in een hechte groep en graaft holen in de grond.

De Giraffe is op zoek naar een lekker stukje brandhout, zo te zien. Erg warm zal het in onze kille contreien wel niet zijn voor zo'n dier.

De droogte op de savanne is zo nijpend dat de Afrikaanse Olifant zich dicht bij de bebouwing waagt. Zelfs in Hilvarenbeek.

Deze foto, door het gaas heen, maakte ik eigenlijk alleen maar voor de naam van de vogel: de Von Der Decken Tok. Dat doet toch minstens een adellijke afkomst vermoeden...

Een Rüppells Gier, een knappe jongen zoals eigenlijk de hele familie van gieren. Hij is vernoemd naar een Duitse ontdekkingsreiziger maar waar hij beroemd om is: het is de hoogst vliegende vogel ter wereld. Hij haalt zomaar de 11 km en daar kan geen verrekijker hem bereiken.

Leuke knuffel: de Rode Panda. Beweegt zich moeiteloos over dunne takjes van de hoogste bomen, maar knapt ook graag een uiltje.

De Ringstaartmaki zit aan de andijvie. Grappige beesten met hun enorm lange staart, zwart wit geringd.

Imposant, zo'n grote kat. Ik word altijd een beetje weemoedig bij het zien van deze schoonheden. Die moeten toch jagen, ravotten en slapen in dichte regenwouden en oorden waar ze kunnen heersen over hun omgeving. Niet zomaar te kijk liggen achter zware hekken en diepe muren. Maar ja...

Watusirunderen zijn getooid met enorme hoorns/horens/hoornen.