Even iets moois nr. 455 - Een uitstapje naar warmere oorden

We waren het wel een beetje zat, die kou en regen. Via een aanbiedinkje konden we even terecht in een wat aangenamer omgeving. Een driekwart dagje vogelen zat erbij inbegrepen. Warm en zweterig, maar een geweldige ervaring.

Geweldige kleuren heeft deze Purpergors. Ondanks zijn opvallende pak toch nog moeilijk te vinden in het struikgewas.

Uitslapen is er niet bij, met deze schreeuwlelijk in de buurt. Het is de Schreeuwpiha

 die zonder moeite het hele oerwoud overstemt.

Speurend door het dichte oerwoud voel ik me plots bekeken. Aan een tak hangt een Vliegende Hond die zich tegoed doet aan de vruchten in de boom. Een aparte gewaarwording wanneer ze in stille vlucht boven je hoofd zweven.

Heel veel tinten groen en daarin valt deze Roodkuiftoerako nauwelijks op.

Aha, een Roodmus. Elk jaar zijn er in Nederland ook wel een paar te zien; doortrekkers van zuid naar noord of andersom. Mooie vogels.

Nog een Purpergors, nu het vrouwtje. Iets minder opvallend maar toch ook zeer aangenaam gekleurd.

Door het dichte struweel vang ik een glimp op van een Witvleugelduif. Hij zit te rusten op een cactus van misschien wel een eeuw oud.

Ik dacht al dat ik 'm hoorde, maar het kostte me een heel poosje zoeken voor ik hem in de smiezen had. Geen wonder, want hij foerageert op de grond onder de dichte struiken. Heel even kwam hij op een doornentakje een zaadje oppeuzelen, de Rode Kardinaal.

Speurend in het dichte gebladerte ontwaar ik ineens de Malachietvlinder, een van de mooiste vlinders die ik ken.

Maar deze doet er eigenlijk niet voor onder: de Ismenius Tijger. Van grote schoonheid, dacht ik zo. Het was een mooi uitstapje waar ik nog met veel plezier aan terugdenk.