Even iets moois nr. 454 - Wildlands

Het zou nogal verdrietig weer worden, afgelopen vrijdag, vooral in het westen. Dus togen wij naar het oosten, het noordoosten zelfs, en gingen op bezoek in Emmen. Ook daar was het koud, slechts een graad of vier of zo. Diverse buitendieren - zoals de leeuw - lieten zich dan ook wijselijk niet zien. Maar er is ook veel binnen in Wildlands. Ik hoopte mooie vogels te spotten, maar daar blijkt de jungle toch te dicht voor. Dan maar gefocust op de andere bewoners.

Een Withandgibbon die ons met priemende blik opneemt.

Kom je uit de koude buitenlucht gelijk in zo'n tropische kas dan kun je het fotograferen wel vergeten. Je lens beslaat duchtig en langdurig. Hier een snelle foto tussen twee lensveegrondes door.

In de Jungola hoor ik een eentonig gefluit uit het struikgewas. Ik probeer dat zo goed mogelijk na te doen - ik heb van mezelf een vrij eentonige fluit - en plotseling stapt een Zonneral uit het struweel.

Een tweetal Dwergmangoesten ziet er bijzonder knuffelig uit.

Een Prairiehondje. Schattig beestje dat ook zomaar los loopt; moddervet volgens mij. Bij deze temperaturen blijven de meeste in hun hol, maar deze knabbelt aan een beukenblaadje.

Deze drie musketiers zeuren niet over kou. Onverschillig staren deze Kamelen de bezoekers aan, kauwend op, ja wat eigenlijk...

Maar hier wordt serieus geleden. De Mantelbavianen kleumen dicht tegen elkaar aan, wachtend tot het nachtverblijf open gaat. Dat is pas eind middag, vertelt een verzorgster.

De bontjas is uit de kast gehaald maar zo te zien hadden dat er ook twee mogen zijn.

Even een romantisch momentje.