De vogelvrije vrijdag beloofde grauw, nat en koud te worden, en werd dat ook. Maar ik zag mooie dingen, dus van binnen was ik licht, warm en zonnig...
Jaja, dat is me er een. Oppervlakkig bezien lijkt het een beetje een kokmeeuw in winterkleed, maar dat is er ver naast. Heel ver. We zien hier de Rosse Franjepoot, een zeldzaamheid in onze contreien, en hij trekt dan ook nogal wat belangstelling. Hij is maar half zo groot als de kokmeeuw en lijkt er bij nadere beschouwing ook niet echt op.
De Rosse Franjepoot is een bewoner van hoog-arctische gebieden als Groenland, Siberië of Spitsbergen. Overwinteren doet hij bij voorkeur aan de kusten van Zuid-Amerika of West-Afrika. En een doodenkele keer verdaagt er eentje in Nederland. Opmerkelijk is dat de mannetjes broeden en de jongen opvoeden. Dat zie je niet vaak in de vogelwereld.
's Zomers zijn beide geslachten prachtig steenrood gekleurd met wit en zwart op de kop. 's Winters is het vooral grijs en wit wat de klok slaat. Hij is zeer actief en al draaiend en pikkend scharrelt hij zijn kostje bij elkaar. Dat zijn waterinsectjes, maar ook een klein visje gaat er makkelijk in. Verder is hij zeer goed van vertrouwen waar het de mensheid betreft: hij zwemt op ongeveer één meter aan mij voorbij.
Met een zucht en een gepreveld 'dankjewel' neem ik afscheid van het beestje en trek de polder in.
Een vaste wintergast in onze polders is de Goudplevier. Er zijn er veel, heel veel, maar je ziet ze niet zo gauw. Komt doordat hun gedrag erg rustig en onopvallend is. Bovendien houden ze graag wat afstand met weg of fietspad. Wil je ze een keer zien: speur met je verrekijker naar de groepen kieviten, want daarmee trekken ze gezamenlijk op.
Wat me al tijden niet lukte, lukte deze dag wel: een Buizerd voor de lens die niet wegvloog. Dit is een heel donkere variant. Volwassen, gelet op de kleur van de iris. Nou vind ik een Buizerd in het gras niet echt mooi, dus ik wenste dat hij op een paaltje zou plaats nemen.
En dat deed hij gewoon! Ik dacht: misschien mijn geluksdag, en wenste dat hij een muis zou vangen en voor mijn ogen verscheuren. Maar dat was dan toch iets teveel gevraagd van vrouwe Fortuna...
wat een geweldig mooie foto's maak je toch.
BeantwoordenVerwijderenHallo Gerrit
BeantwoordenVerwijderendas Glück sollte immer so sein... aber dann wird es bestimmt langweilig wen alles klappt
schöner Post
Grüsse Frank
Hoi Gerrit
BeantwoordenVerwijderenje hebt weer een mooie blog prettige feestdagen,
Herman Versteeg,
Hallo gerrit,
BeantwoordenVerwijderenPrachtig blog met de zeldzame rosse franjepoot in de hoofdrol. Het beestje heeft over belangstelling niet te klagen gehad zag ik op waarneming en ook op Birdpix kwam hij vaak voorbij. Niet alleen neemt het mannetje de broedzorg op zich, maar is het vrouwtje in de zomer, in tegenstelling tot wat normaal is in de vogelwereld, veel intenser gekleurd dan het mannetje. Goudplevier heb je er ook heel lekker op staan en ja, die buizerds zijn erg schuw, maar het is je goed gelukt.
Groeten,
Ad
Hoi Gerrit,
BeantwoordenVerwijderenMet zulke mooie foto's van een knappe goudplevier én de mooie buizerd kun je thuis komen! Maar die Rosse franjepoot, pffft wat heerlijk dat je zo'n serie kon maken! Toen in op Texel was zat er een in de slufter, een dag nadat ik vertrokken was..... '-(
Genoten van je foto's!
Groetjes,
Maria
Mooie foto's Gerrit.
BeantwoordenVerwijderenOok ik dacht aan een kokmeeuw ;-))
De goudplevier en de buizerd mogen er ook zijn, mooi om te zien.
Fijne kerstdagen ,
groetjes Tinie