Even iets moois nr. 360 - vogels Hoge Veluwe

Sinds een week of wat heb ik een nieuwe tweedehands camera en om die uit te proberen sloot ik me voor een aantal uren op in een fotohut in park De Hoge Veluwe. De meest gewenste soorten als kruisbek, appelvink en goudvink lieten zich niet zien, dus hier volgt een blogje met minder urgente en standaard vogelhutfoto's. Ik bedoel: u kunt ook rustig wat anders gaan doen, want het zijn er ook nog eens extra veel...

Laten we beginnen met een immer fotogenieke gast: de Kuifmees. Ik denk dat hij zich wat stoorde aan het geklik van de camera, want hij heeft zijn kuif deels plat.

Een vogel die zo gewoon en algemeen is dat we makkelijk zijn schoonheid over het hoofd zien: de Merel. Ik denk dat we hier te maken hebben met een jong van dit jaar. Mooi toch, dat geschubde verenkleed...

Een vogeltje dat ik niet zo vaak zie vanuit een hut: de Fitis. Staat een beetje raar hoog op de poten en ziet er ook overigens niet heel strak uit; waarschijnlijk nog volop in de kleine kinderen.

Meneer Merel komt luidkeels zijn irritatie uiten, maar ik weet niet naar wie.

De Zwarte Mees neemt even een badje. Een klein meesje met een relatief grote kop. Een echte bosbewoner ook.

Deze houding van de Boomklever is zo karakteristiek dat ik nooit nalaat mijn camera erop te richten. Maar hij doet zijn naam eer aan!

Komt heel kort even een kijkje nemen: de Grauwe Vliegenvanger. Algemeen voorkomend, ook in parken, boomgaarden en waar niet eigenlijk. Ik zie ook zijn neef, de bonte vliegenvanger, maar die blijft hoog in een boom zijn eenvoudig lied zingen. Die laatste is ook veel meer gebonden aan het bos. Bovendien heeft hij hulp nodig van de mens in de vorm van het aanbieden van een nestkast om tot broeden te komen. De Grauwe is wat dat betreft veel zelfredzamer.

Mevrouw Vink. Rustig als altijd.

U ziet het gelijk natuurlijk: bruin petje, dus dat moet de Zwartkop zijn en dat is ook zo. Jonkies en moeders dragen een bruine pet, de vaders een zwarte.

Vind je overal, ook in uw tuin: de Heggenmus. Opvallend gewoon, maar best mooi met die grijze kop en gestreepte rug.

Vingerhoedskruid bloeit uitbundig in verschillende kleuren.

Dit is dus meneer Zwartkop. Zijn heldere zang fleurt elk parkje of stukje struweel op, ook rondom uw huis.

Ook zo'n vogel waarvan ik al duizenden foto's maakte, maar waarop ik toch mijn lens blijf richten: de Grote Bonte Specht. Rode kruin, dus een mannetje. Bijzonder is hun gedrag bij onraad: ze drukken zich plat tegen de boom en 'bevriezen.' Heel apart gezicht.

Meneer Vink, mooi in zijn zomerpak. Zijn kleuren zijn dezelfde als die van de achtergrond.

Is het even rustig met de vogeltjes, dan kun je altijd nog proberen een Muis in je lens te vangen. Bij het drinken staan ze heel even stil, dus dan lukt dat wel.