Even iets moois nr. 499 - De mooiste mislukkingen van 2022

Het is een goede gewoonte om eind jaar even de hoogtepunten nog eens de revue te laten passeren. Beetje nutteloos in mijn geval, want die heeft u allemaal al gezien. Maar weet u ook wat en hoeveel er allemaal mis gaat? Ik zal het u laten zien, op voorwaarde dat u het niemand doorvertelt... Foto's zijn verder niet bewerkt.

De Grondeekhoorntjes in het Wandelbos in Tilburg zijn snelle rakkertjes, zo toont deze foto. Camera stond ook verkeerd ingesteld en misschien was ik zelf nog niet helemaal bij de les.

Dat kan heel prachtig zijn, zo'n vlucht Drieteenstrandlopers boven zee. Moet de lens ze natuurlijk wel even oppakken.

Deze Merelvrouw stond - zich onbespied wanend - uitgebreid te badderen maar lijkt haar hoofd bijna te verliezen. Misschien bedoelde ze wel dat ik liever op moest krassen...

Het lijkt net of ik hier een ijsvogel volledig mis, maar het is een Glansspreeuw in Avifauna. Die vertrekt op het moment dat ik afdruk. Kan gebeuren.

Een grappige misser wel. De Pimpelmees gaat precies van start als ik hem op de korrel heb.

Misschien richt ik hier verkeerd of kijkt de autofocus te hoog. Feit is dat de Paarse Strandloper zich vrijwel aan het zicht onttrekt in de mist van onscherpte.

Hmmm, spijtig wel. De Eekhoorn struint alle plekjes voor de hut af, op zoek naar pindakaas en nootjes. Helaas waren de specht en de gaai hem voor, maar buiten dat was de autofocus eventjes de weg kwijt.

Oeps, gezien de lengte van de staart zit ik hier net naast een Staartmees.

Dit had best een leuke foto geworden wanneer de Koereiger nog een halve seconde was blijven staan...

Grrr, dit is een pijnlijke misser. We zien hier (amper) een Bruine Boszanger, een van de meest zeldzame dwaalgasten die ons land aandeed. Dat ik 'm dan keurig voor de lens krijg maar er niet in slaag een scherpe foto te maken, dat steekt behoorlijk.

Altijd lastig, een vliegende vogel goed scherp op de plaat te krijgen. Het lukte hier aardig, alleen staat-ie er niet op. Anders had u een prachtige Sneeuwuil kunnen bewonderen.

Tja, dat was ook niet makkelijk: een vliegende Libel zien vast te leggen. Dat is technisch wel haalbaar - hij hangt telkens even stil - maar je lens moet meewerken; je eigen coördinatie moet optimaal zijn; beestje mag ook weer niet té dichtbij komen etc. etc.

Ik maak per jaar zo'n 20 tot 40.000 foto's. Daarvan mislukt sowieso pakweg 30%. Wat resteert is voor een deel dubbel of oninteressant, dus gooi ik nog eens zo'n 30 tot 40% in de digitale prullenbak. En van wat overblijft maak ik een selectie die ik bewerk voor de blog. En een paar mislukkingen bewaar ik voor een eindejaarsblogje. Dat u het weet.

Rest mij u een goede jaarwisseling toe te wensen. Hopelijk pakken we in 2023 de draad weer op, met een goede gezondheid en een beetje geluk. Ik gun het u graag.