Even iets moois nr. 497 - Brouwersdam

Tja, de vrijdag. Ik had mooie plannen voor fraaie vogelsoorten, maar als het niet zo wil lukken dan moet je het maar doen met wat er is en hoe het loopt. Zo bleef ik hangen op de Brouwersdam, wat helemaal niet in de bedoeling lag. Aardige plaatjes gemaakt van weinig soorten.

De Paarse Strandloper. Een kalm vogeltje, wintergast aan onze kusten. Omdat ze zo rustig zijn vallen ze niet op tussen de blokken en het zeewier.

Een paartje Middelste Zaagbek. Ook een wintergast. Broeden doen ze langs noordelijker kusten zoals Schotland en Scandinavië. Kenmerkend is altijd de rommelige kuif.

In de groefjes en scheurtjes van de dam bikken ze allerlei lekkers tevoorschijn. Tam zijn. Ga je rustig zitten dan rommelen ze op luttele meters aan je voorbij, je af en toe met een schuin oog aankijkend.

Vrijdag was de zee opmerkelijk rustig. De enige golfslag leek wel te komen van de zaagbekken en de zeehonden. Middelste Zaagbekken zie je vrijwel nooit in het binnenland, maar altijd op zout water. Vaak vrij schuw, maar vandaag even niet.

Ook tussen het zeewier is de maaltijd te halen. Zoals gezegd qua kleur, gedrag en geluid een nogal onopvallende vogel, die Paarse Strandloper. Ik mag ze graag.

Maar goed, hier zien we de reden dat ik een onverantwoorde 150 km reed (en weer terug:) de zeer zeldzame Grijze Wouw. Hij houdt al enige tijd domicilie rond Renesse en heel vogelend Nederland wil 'm graag zien. Nou, dat lukte mij nog wel, maar waar anderen - zag ik - met jaloersmakende foto's thuis kwamen, daar moest ik het doen met een akelig ver 'bewijsplaatje.' Schitterend mooie vogel waarvoor je eigenlijk naar Spanje of Noord-Afrika moet. Wat ie d'r dan aan vindt, hier in de kou? Na een uurtje of twee wachten nam ik mijn verlies en bleef ik rondstruinen op de Brouwersdam. Vandaar dus.