zondag 25 september 2016

Even iets moois nr. 258 - Vallei en Veluwe

De vogelvrij vrijdag begon vroeg, maar niet vroeg genoeg om de zon te zien opkomen. Afijn, het werd in ieder geval een heel lange dag...





De zon stond al te hoog en dan is het contrast niet meer te overbruggen. Toch dit plaatje van wat schaapjes in een weiland in de vroege zon.





In een van de natuurgebiedjes waaraan de Gelderse vallei zo rijk is, struinen we door de ruigte, op zoek naar nog de laatste libellen. Helaas, die treffen we niet. Wel andere mooie en fotogenieke onderwerpen zoals dit parelsnoer. Het zou op een wulps décolleté niet misstaan..





Ik zie een groot insect zitten op een bedauwde bloem. Pas als ik mijn macrolens scherp stel zie ik dat het beest dood is. Zijn kop lijkt wel doorboord en hoewel leeghoofdigheid tegenwoordig geen schande is, vind ik het toch jammer.





Een kudde Goudhaantjes maakt een gatenkaas van de bladeren van deze plant.





O dat is leuk. Op een paadje met vers houtstrooisel staan hele groepen van dit paddenstoeltje. Mijn paddenstoelengids is zo dik dat ik niet achter de naam kom. Niet erg, want ze zijn wel heel fotogeniek.





En beetje spelen met de belichting en je krijgt een mooi, ijl effect.





In de middag rijden we naar De Hoge Veluwe. Eerst maar even de beeldentuin in bij het Kröller-Müller. Veel moderne kunst die ik tegenwoordig wel aardig kan waarderen, vooral vanwege zijn fotografische kwaliteiten. Een bekende dichtregel zegt: 'we zien het maar doorgronden 't niet', en dat maakt het spelen met dit soort objecten heel aantrekkelijk. Hier kennelijk een variant op het thema edelhert.





De bronst van de Edelherten trekt elk jaar duizenden bezoekers. Het park faciliteert die belangstelling door de herten naar het publiek te lokken door in de namiddag appeltjes uit te strooien op pakweg een meter of 70, 80 van de weg. Hier zien we een hert, luidkeels burlend om zijn tegenstanders uit te dagen en weg te jagen.





Gedrag dat ik eerder zag, maar waarvan ik eigenlijk niet weet wat het is. Hinden gaan op de achterpoten tegen elkaar staan en betrappelen elkaar met de voorpoten. Een heel bijzonder gezicht bij zulke grote dieren.





Je wilt er natuurlijk op je mooist uitzien als je net door een stoere man bent weggekaapt. En wat helpt er dan beter dan een smeuïg modderbadje?





Dit was een grappig tafereel. Een tweetal kraaien strijkt neer bij een groepje herten, voornamelijk bestaand uit wat jongere dieren. Die schrikken zich een hoedje en slaan in paniek op de vlucht, maar even later komen ze toch poolshoogte nemen over waar ze nou zo van schrokken...

4 opmerkingen:

  1. Een lange maar hele mooie dag, fijn de sfeer van de vroege ochtend gevangen en tot besluit een paar prachtige bronstfoto's.
    De paddenstoeltjes zijn Hazenpootjes.

    Groet Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hai Gerrit,

    Een hele fraaie serie foto's. De twee hindes die rechtop staan en met de poten naar elkaar slaan is een verschijnsel dat lepelen wordt genoemd. Het paddenstoeltje is een Hazenpootje.

    Groet,
    René

    BeantwoordenVerwijderen
  3. dit is genieten gerrit die foto van die staande trappelende hindes vind ik wel heel bijzonder.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Een mooi blog, vooral door de bronst en de hazenpootjes

    BeantwoordenVerwijderen