Even iets moois nr. 256 - Wildlands II

Een aantal weken terug liet ik een eerste serie zien vanuit Wildlands. Hier het vervolg; een wereldreis vanachter het bureau. Kunst blijft om foto's te maken zonder zichtbare hekken en afrasteringen. Dat kan daar best goed omdat haast alle dieren niet in hokken zitten, maar de ruimte hebben.

Diep in het regenwoud van Zuid-Amerika treffen we deze kleurige papegaai. Het beestje laat zich niet storen bij zijn maaltijd.

Niet heel ver daar vandaan, langs de Amazone, treffen we een Slingeraap. Het diertje kijkt wat ongerust langs ons heen.

De Python komt voor in delen van Afrika en Azië. Het is een wurgslang, dus ontbreken de giftanden. Op het menu staan overwegend kleine dieren als hagedissen en zo.

De Rijstvogel kwam aanvankelijk alleen voor op Java en Bali. Maar door ontsnapte kooivogels konden zich ook elders levensvatbare kolonies ontwikkelen, tot in de Verenigde Staten toe. De vogel wordt vaak gevangen en verkocht aan volièrehouders.

 

Aan de rand van een Thais oerwoud treffen we een kudde Aziatische Olifanten. Het kleintje wordt goed afgeschermd voor roofdieren.

In datzelfde oerwoud betrap ik deze vlinder. Heel bijzonder: zijn vleugels zijn deels transparant en door de zwarte omlijning net glas in lood raampjes...

We hebben een mazzeltje. Op de uitgestrekte prairies van Noord-Amerika zien we een groepje Prairiehonden aan de dis. Het zijn geen honden - zelfs niet in de verte familie ervan - en die naam danken ze dan ook alleen aan het blaffende geluid dat ze produceren.

Stokstaartjes zijn sociale dieren, woonachtig in de zuidelijke delen van Afrika. Altijd staat er eentje op de uitkijk wanneer de rest van de groep de maag vult.

Iets noordelijker op hetzelfde continent, net onder de Sahara, kun je zomaar de Baviaan aantreffen. Ze leven in grote groepen met een nauwkeurig bepaalde hiërarchie.

Op een stukje groen aan de rand van de savanne graast een groepje herten (?) waarvan ik de naam kwijt ben. Leuk, die herhaling van die koppen.

Op diezelfde savanne, ergens in Kenia, vinden we deze jonge Zebra. Een bijzonder gezicht, zo'n gestreept pak.

Halverwege de Sahara, bij een lommerrijke oase, treffen we een groep rustende Kamelen.

Eerst denk ik een ezel te zien, maar het blijkt een Onager. Mijn vergissing is niet helemaal vreemd; hij wordt ook wel wilde ezel of paardezel genoemd. Zijn verspreidingsgebied strekt zich uit van het Midden-Oosten tot in Centraal Azië. Mooie dieren in zachte kleuren en ze nemen me zo in beslag dat ik bijna mijn vliegtuig mis...