Even iets moois nr. 557 - Krakeenden, veel Krakeenden...

Afgelopen donderdagmiddag mocht ik een paar uurtjes in de hut van het Noordhollands Landschap aan de Balgzandpolder bij Den Helder. Die staat niet bekend om zijn spectaculaire soorten, wel om zijn unieke mogelijkheden om vooral eendensoorten waanzinnig mooi vast te leggen. De natuurbeleving is wat mij betreft dan ook een 10+! Even kijken wat ik er van wist te maken.

Zoals de titel al suggereert lieten vooral de Krakeenden zich zien. Badderend, spetterend, snaterend en kibbelend, het was er allemaal. Hier een poetsende man.

Na het poetsen even de benen strekken; ik doe dat zelf ook graag maar dan in omgekeerde volgorde.

Ik moest wel helemaal uit de kijkopening hangen, maar toen had ik toch deze foeragerende Kleine Zilverreiger. Ik zie ze steeds vaker, ook in de polder die normaliter het domein is van de grote zilver.

En dit is dan weer de heel gewone Wilde Eend, vrouw.

Apart gezicht wel: een Smient in eclips-kleed. Dat betekent dat hij nog aan het ruien is naar het pak van een volwassen vent.

Een poetsende Krakeend man. Doordat hij zich half heeft opgericht zie je mooi al die schulpjes op zijn borst.

Dit bedoel ik met waanzinnig mooie foto's. Zeker wanneer de zon weg is kun je met een behoorlijke overbelichting de omgeving volledig laten verdwijnen. Ik hou daar erg van.

En altijd even droogwapperen die vleugels, het mocht eens gaan schimmelen...

Ook een schoonheid: mevrouw Wintertaling. Onze kleinste eendensoort, maar met die groene spiegel een meer dan aantrekkelijke verschijning.

Je ziet de Krakeend tegenwoordig overal. Kennelijk gedijen ze goed. Vrij oplettend en schuw ook.

Bezijden de hut, op zo'n 50 meter afstand, staat ook nog een kijkscherm. Daar tref ik deze Watersnip, een vogel waar ik toch een lichte fascinatie voor heb.