Even iets moois nr. 445 - Vlinders, juffers en libellen

In dit jaargetij zijn vlinders, juffers en libellen een voor de hand liggend onderwerp. Ook de vakantie, met het verblijf in andere streken van het land, was een stimulans om de macrolens aan het werk te zetten. Het leverde weer bijzondere foto's op.

We beginnen maar met het Bruin Blauwtje. Een kleine vlinder, erg bruin op de bovenkant van zijn vleugels, van onderen fraai gestipt.

Libellen, ik raakte er enigszins door gefascineerd. Dat leidde er niet toe dat ik er ook enig verstand van kreeg, want van elke soort moest ik opzoeken welke naam ik erop kon plakken. Zodoende kan ik vertellen dat dit de Steenrode Heidelibel is.

Hier zien we het Icarusblauwtje, waarschijnlijk de meest voorkomende soort blauwtje.

Hier zien we de Puntbijvlieg. Het beestje viel me op doordat er eentje een bloem afgraasde, terwijl de ander op enkele centimeters daarboven bleef helikopteren. Een soort hofmakerij wellicht?

Terwijl de zon zakte viel het me op - we stonden op de camping - dat in het groenstrookje voor de caravan een aantal vlinders en libellen een slaapplekje zocht. Heel voorzichtig liep ik ernaar toe en zodoende hier een plaatje van een slapend Klein Geaderd Witje.

Op de camping wordt het leven gevierd. Hier, op de scheerlijn van de luifel, een paartje Houtpantserjuffer 'in copula.' Ik hoefde mijn luie stoel niet eens uit voor deze foto.

Ja, die libellen. Dit is een Paardenbijter. Grote libellen jagen vaak tot boven de bomen en gaan slechts zelden zitten op een plek die jou schikt. Daarom best blij met dit plaatje.

Heidelibellen zijn er veel; ook veel namen met 'rood' er in (bloedrood, steenrood etc.) Dit is dan weer de Bruinrode Heidelibel.

De Kleine Vos. Ik heb de indruk dat ik die vroeger meer zag dan tegenwoordig. Zeker wanneer ze vers zijn is het een sieraad van een vlinder!

Zeer algemeen, de Dagpauwoog. De ogen zijn wonderbaarlijk fraai 'geschilderd,' zo lijkt het.

De Kleine Vuurvlinder. Zo klein dat de meeste mensen hem niet zo snel ontdekken. Zit ook niet zomaar in tuinen, maar meer in het wilde struweel.

En als afsluiter nogmaals de Kleine Vuurvlinder, bezig de volgende generatie veilig te stellen.