Even iets moois nr. 444 - Van reeën en reigers

De vogelvrije vrijdag bracht onverwachte dingen en dat was bijzonder leuk.

De Westerheide bij Hilversum is een gekende plek voor het spotten van de Ree. Er zijn er aardig wat en bovendien zijn ze gewend aan de aanwezigheid van mensen die langs hollen, fietsen, wandelen of fotograferen. Een mooi ingezaaid perceeltje met kruiden en bloemen maakt het af.

Een mooi bokje kijkt alert vanwege een passerende hond, de gesel van deze tijd als je 't mij vraagt.

Wordt het hem te gevaarlijk, dan vlucht hij het bos in.

Onderwijl knabbelt het kalfje rustig door aan de knisperend verse blaadjes.

En de vader wordt al snel afgelost door de moeder als oppas.

Wow, de Koninginnepage! In het dorp ben ik er dagelijks naar op zoek en hier - op de Westerheide - komt er zomaar eentje langs fladderen.

Op de Westerheide vinden we naast de paarse struikheide ook nog pollen van de Dopheide. Ik maak even een knieval voor een plaatje.

Ik sta bij de Oostvaardersplassen te kijken naar wat eenden in een meertje, als er plots een hert uit de bosschages stapt. Een eenjarig Edelhert? Een beetje flauw denk ik bij dit plaatje: 't is een vreemdling zeker, die verdwaald is zeker...'

Eveneens in de Oostvaardersplassen stuiten we op deze jagende Grote Zilverreiger. In een weiland in de polder vind ik het zo ongeveer de saaiste vogel die er is, maar sluipend door het riet en andere begroeiing levert het beslist een aantrekkelijk tafereel op.

Evenzo wadend door het lage water.

Of weggedoken in de begroeiing, met een zachte weerspiegeling in het water. Mooi, stil plaatje.