De vogelvrije vrijdag viel afgelopen week op een donderdag. Ik ging op zoek naar Koereiger en Ransuil.
Ransuilen. Ik vertelde wel vaker dat ze elkaar 's winters graag gezelschap houden. Ze zoeken dan een dichte naaldboom en verstoppen zich zo goed dat het lastig tellen is hoeveel er zitten. Nóg moeilijker wordt het dan een gaatje in de begroeiing te vinden voor een plaatje.
Nog een keer het tweetal van hier boven, maar nu met "oogjes dicht en snaveltjes toe."
Als je goed kijkt zie je er vijf op deze foto. In totaal waren er acht. Dat lijkt veel, maar in eerdere jaren zag ik er wel eens 26!
Over verstoppen gesproken: zo'n Watersnip kan er ook wat van. Het is dat ik 'm zag invallen en wegduiken achter die pol, anders had ik hem waarschijnlijk nooit ontdekt.
Verstoppen? Nee, daar doet een Koereiger niet aan. In al zijn witheid scharrelt hij door de weilanden, meestal in de buurt van (u raadt het!) koeien. Klein is hij, amper half zo groot als de meer bekende grote zilverreiger.
In het Groene Hart vertoeft momenteel een groep van zo'n 14 van deze Koereigers. Opmerkelijk, want ze komen voornamelijk voor in Spanje, Portugal en het noorden van Marokko. Koeien lijken altijd wat verbaasd om hun nabije aanwezigheid.
Leuke waarnemingen hoor! En natuurlijk helemaal mooi dat je ze goed kon vastleggen.
BeantwoordenVerwijderenCongratulations ! Good catches these, wonderful images !
BeantwoordenVerwijderenPrachtig om die zeldzaamheden te vinden en te fograferen.
BeantwoordenVerwijderenMooi Gerrit, gelukkig heb je ze ook gevonden..
BeantwoordenVerwijderenHallo Gerrit, altijd leuk om een roestplaats te weten voor deze zeer fotogenieke uilen. Prachtige serie. Gr. Ben
BeantwoordenVerwijderenHoi Gerrit. Op zoek en nog vinden ook!
BeantwoordenVerwijderenPrachtig die Ransuilen. Je watersnip was echt een zoekplaatje, moi! Ook de koereiger mooi bij de koeien.
Er zijn er steeds meer in ons land, straks zijn er net zo veel als Grote zilverreigers. Ik vind het wel leuk!
Mooie blog, Gerrit!
Groetjes,
Maria