Even iets moois nr. 597 - Nog steeds niet uitgekeken op de paddenstoelen

Ik moet het maar eerlijk toegeven: mijn fascinatie voor paddenstoelen is voor dit moment nog onverzadigbaar. Ik trok er diverse keren op uit om te zoeken naar aansprekende vormen en kleuren en die vond ik bij de vleet.

In de Kennemerduinen tref ik deze (ik denk) Zwartwordende Wasplaat. Het heeft jaren geduurd eer ik mijn eerste wasplaatje voor de lens kreeg. Nu kom ik ze zomaar bij verrassing tegen.

En zwart worden ze. Dit exemplaar is een paar dagen ouder en doet dan zijn naam volledig eer aan. Wasplaten danken hun naam aan een vettig laagje op zowel hoed als steel. De meeste zijn fel gekleurd: geel, oranje of rood. Je vindt ze op schrale graslanden of in de duinen, altijd tussen de begroeiing.

Een nog heel jonge Duivelsbroodrussula. De familie russula's is uitgebreid en divers; ze zijn makkelijk te herkennen, maar voor de determinatie van een specifieke soort is toch vaak de microscoop nodig.

Een 'dorpje' van de Gewone Glimmerinktzwam, nog in goede staat.

En dit is dan de Rechte Koraalzwam. Goed te zien waaraan hij zijn naam ontleent. Naar verluidt is de geur anijs en de smaak bitter. Ik heb me beperkt tot een foto.

Een Porseleinzwam. Zeer veel voorkomend en als je die van onderen fotografeert is dat (meestal) boeiender dan de bovenzijde.

Een Vliegenzwam met opstaande hoed. Zo vanaf de zijkant bezien zie je weer heel wat anders dan zomaar vanaf boven gefotografeerd.

Twee Gele Knolamanieten staan dicht tegen elkaar aan. Ik ga een beetje de alternatieve toer op door me te concentreren op de golvende vorm van de lamellen en de hoed.

Het Hazenpootje. Een klein soort inktzwammetje dat vaak te vinden is op houtsnippers.

Mooie dingen: de Parelstuifzwam. Her en der wel te vinden.

Alweer een Wasplaat, met omgekrulde hoed. Ik kom er niet achter of dit ook weer een Zwartwordende is, of toch een andere? Paddenstoelen zijn soms bijna niet op naam te brengen.

Mooi, zo'n zwart stoeltje. Het is de Zwartsneesatijnzwam. Bewoner van grasland in de duinen en dat is precies waar ik hem aantrof.

Meer dan algemeen: de Zwavelkop. Vooral jong erg leuk om te zien. Met het vorderen van de leeftijd wordt de hoed platter en zijn ze minder fotogeniek. Niets menselijks is ze vreemd, eigenlijk...

Een paar exemplaren van de Gewone Glimmerinktzwam. Ik vind ze altijd erg fotogeniek. Dit zijn jonge exemplaren; later spreidt de hoed zich en worden ze zoals de foto eerder in dit blog.