Even iets moois nr. 580 - van duinen en bollenvelden

Vorige week had ik te weinig foto's voor een blog; deze week teveel. We worstelen ons er maar doorheen. Het wordt in ieder geval een kleurige reis.

Zoals u weet (?) werk ik in de kop van Noord-Holland. Dankzij mijn pensioen slechts twee dagen, maar toch. Ik volg zodoende wekelijks de stand van de bollenvelden. Dat ging heel hard de laatste week.

Een rijk geurend veld met Hyacinten, in de buurt van Egmond.

Ergens tussen Schagen en Anna Paulowna treffen we dit geschakeerde kleurenpalet.

Er zijn dit jaar veel pinksterbloemen en dientengevolge ook veel Oranjetipjes.

Vanuit eigen tuin zie ik een niet zo bijzonder tafereel: twee knuffelende Houtduiven. Hoewel, bij nader inzien: de rechter duif (het vrouwtje) mist een oog! We nemen wel eens de natuur als voorbeeld bij allerlei wreedheden, maar dat een duif met één oog een menswaardig bestaan kan opbouwen is voor mij toch nieuw. En bemoedigend.

Bij Burgervlotbrug ligt het natuurgebiedje Wildrijk. Dat is dezer dagen bedekt met een tapijt van wilde Hyacinten. Een heel bijzonder gezicht waarvoor fotografen zomaar afreizen naar een soortgelijk bos onder Brussel. Dus vertel maar niet verder dat ze ook in eigen land prima aan hun plaatjes kunnen komen; het is er nu nog lekker rustig.

De blauwe Hyacint is weliswaar in de meerderheid, maar daardoor springt de roze variant er temeer uit.

Tulpen zijn soms zo fel gekleurd dat bijna een zonnebril nodig is.

Vanuit de lucht krijg je weer een heel andere kijk op de bollenvelden en valt vooral de structuur op. Dit is bij Schermerhorn. Op YouTube zal ik een filmpje plaatsen van meer drone-opnames. Zoek naar het kanaal 'Stam vliegt.'

Afgelopen vrijdag maakte ik een zeer lange wandeling door de Amsterdamse Waterleidingduinen. Ik ging op zoek naar braamsluiper, gekraagde roodstaart, beflijster en nachtegaal, maar had ook oog voor de wat gewonere soorten. Zoals deze Grote Bonte Specht.

Of nóg gewoner: de Koolmees.

De AWD bieden een afwisselend landschap van kanalen, duinen, vlaktes en bos. Die variëteit staat garant voor een groot aantal vogelsoorten. Toen ik deze foto maakte meanderde het ver dragende geluid van een zingende, onzichtbare Grote Lijster door het gebied. Prachtig!

Op een uitstekende tak van een dode boom zingt een Boomleeuwerik zijn melancholieke wijsje.

Wacht even! Een Nachtegaal, en zelfs zichtbaar! Om ze te horen hoef je niet veel moeite te doen. In onze duingebieden (maar ook wel langs de grote rivieren of andere waterrijke streken met veel struikgewas) is zijn zang vanaf ongeveer nu goed aanwezig. Ze zingen zeer luid en ze gaan gerust tot in de nacht door. Zien is lastiger. Ze houden zich bij voorkeur op in dicht struikgewas en houden niet van bekijks. Dat ik een filmpje kon maken van een zingende zichtbare Nachtegaal is daarom best uitzonderlijk (zie YouTube; 'Stam vliegt'.)

Sinds een paar weken gearriveerd vanuit zuidelijker streken: de Fitis. Ziet er vrijwel hetzelfde uit als de Tjiftjaf, maar gelukkig door zijn zang goed te onderscheiden.

De vlinders zijn er ook weer sinds een paar weken. Waar dit vorig jaar nogal traag en stroef op gang kwam, daar barstte het dit voorjaar spontaan en overvloedig los. Dit is de Kleine Vuurvlinder, een algemene soort maar wel heel klein.