Zo, alweer even geleden. Veel moois gezien op diverse plekken.
Ik begin met een van mijn laatste foto's. Een Ransuil hield zich verrassend op achter de caravan terwijl we in noord-Groningen stonden. Het is een echte nachtjager en ik stond er daarom nogal van te kijken dat hij zich midden op de dag vertoonde.
Ik was op zoek naar de wielewaal bij een van de forten rond stad Utrecht. Die vond ik niet, maar ik werd wel getroffen door de schoonheid van het weidelandschap.
In datzelfde landschap biedt een geknotte treurwilg een prachtige uitkijkpost voor een Ooievaar.
Een bezoek aan de Nieuwe Dordtse Biesbosch leverde me meer Blauwborsten op dan ik de afgelopen drie pogingen hier in de streek bij elkaar zag. Het zonnetje scheen en de vogeltjes hadden er helemaal zin an.
Ik had het ongeveer voor het uitkiezen: Blauwborst in een struik; Blauwborst in het riet; Blauwborst op een boomtak. Overal de Blauwborst...
Maar ook de Rietzanger liet zich uitgebreid horen en zien.
Dat is dan weer een geluksmomentje. Al een tijd hoop ik ooit een foto te kunnen maken van een Steltkluut die spiegelt in een stil water. Die kreeg ik zomaar voor de lens! Hij wordt nog steeds beschouwd als zeldzaam, maar toch kom ik ze op steeds meer plekken tegen. Mooi hè.
Op mijn zwerftochten door de natuur kom ik nogal eens rare snuiters tegen, maar een Olifant had ik zelfs op de Dordtse savanne niet verwacht. Ik poets voor de zekerheid mijn bril nog eens, maar het blijft een Olifant...
Wat een schoonheid: de Bruine Korenbout. Een van de wat vroegere libellensoorten. Terwijl ik deze foto maak hoor ik boven me de wielewaal, links minstens twee nachtegalen en in de verte een roerdomp. Natuurbeleving in optima forma!
O, dit is komisch. Pa Fuut komt aan met een stuk rivierkreeft, maar het jong pakt het niet aan. Het zal wel net zo zijn als met spruitjes: je moet het leren waarderen...
Want een visje wordt gretig in ontvangst genomen.
Er zit een Visdief op een stalen looppad boven het water. Op mijn knieën kom ik voorzichtig stukje bij beetje dichterbij en kan deze foto maken. Fraaie vogel.
Beetje ver, maar goed herkenbaar: de Zomertaling. Zijn roep is een soort krakend geluid.
Dit is het noordelijke puntje van het vasteland in ons land. Wordt ook wel de Noordkaap genoemd. Buitendijks ligt het wad, en binnendijks ploegt de boer voort.
De Notoarestoen in Eenrum bevat veel schoons, waaronder deze Platbuik.
De Ransuil van de eerste foto poseerde ook nog even op een paaltje. Bijzonder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten