Even iets moois nr. 542 - Struinen door bos en polder

Ik waagde deze vrijdag nog een poging om de middelste bonte specht voor de lens te krijgen. Dat lukte niet. Wel regende ik helemaal door want ik liep zonder paraplu door het bos. Tja.

Al struinend door het bos kreeg ik ineens het gevoel dat ik bespied werd...

Ook in het bos een luidruchtige dreumes, de Winterkoning. Hij strijkt ineens vlak voor me neer en zingt me enthousiast toe.

Ik verlaat het bos in de middag en concentreer me op de polder. En zie, een mooie Torenvalk aan de slootkant, vast op zoek naar een muisje.

Tot mijn verbazing tref ik in de polder zomaar een groep van 13 grote zilverreigers, maar - nog mooier - ook nog eens 3 Koereigertjes. Ze heten nog steeds zeldzaam, maar volgens mij worden ze wel steeds gewoner.

Veel te ver natuurlijk, maar het gaat me even om die bruine vogels die zich mengen tussen de kieviten. Het zijn Goudplevieren die hier vrij massaal en toch amper zichtbaar overwinteren. Vliegen de kieviten op, dan doen de plevieren hetzelfde; strijken ze weer neer, dan doen ze ook dat gezamenlijk. Daarom kijk ik altijd extra alert naar de kieviten die soms in enorme groepen boven de polders zweven. Bijna altijd (in de winter) zie je er de kleinere, slankere Goudplevieren tussen.

Nog een plaatje vanuit de kop van Noord-Holland, die ik maakte vanuit mijn werk. Het is een Zwarte Ruiter in winterkleed. Zoals de naam doet vermoeden is hij zwart in de zomer, maar dan zijn ze opgeschoven naar veel noordelijker streken. Mooie vogel.