Even iets moois nr. 540 - Van plas tot gras

Ik had weinig zin of aanleiding om ver weg te gaan, dus zocht ik in de omgeving wat leuke vogels. Als je openstaat voor het onverwachte, dan raak je niet gauw teleurgesteld.

In de Loosdrechtse Plassen, hier vlakbij, zitten 's winters nogal wat Brilduikers. Een leuke eendensoort die straks al vroeg vertrekt naar zijn broedgebied in Arctische streken. Schuw.

Zijn naam in het Engels is Goldeneye en dat is toch zeer toepasselijk.

Ik verdaag in een grote groep kleine vogeltjes, bij nadere beschouwing bestaande uit Putter, sijs en barmsijs. Geen van alle wil poseren, maar dit Puttertje vang ik dan toch nog.

Nou kijk zeg, een kwartiertje verderop foerageren twee Koereigertjes. Met een beetje geluk zie je ze op een koe of schaap staan en met bijna evenveel geluk zie je ze een landje afstruinen.

Klein zijn ze, ongeveer de helft van onze blauwe reiger. Maar zoals je hier ziet zijn ze ook best een beetje trots op zichzelf. Misschien zie je voor op de kop een klein stukje vaag oranje. In voorjaar en begin zomer breidt dat zich uit tot een duidelijk oranje kruin.

Ze zijn erg actief en staan geen moment stil. Als ik aan kom en de auto stop vliegen ze wat naar achteren, maar met een half uurtje rommelen ze vlak langs me heen zonder acht te slaan op mijn aanwezigheid. Broeden doen ze in zuid-Frankrijk, maar hun leefgebied strekt zich langzaamaan steeds verder naar het noorden uit. Desondanks staan ze hier nog steeds te boek als zeldzaam.

In Groenekan, weer luttele kilometers verderop, ga ik op zoek naar de middelste bonte specht, en die vind ik niet. Wel de kleine, puur bij toeval, en zonder kans op een plaatje. Maar gewoon een bosfoto is ook al hartstikke mooi.