donderdag 30 juni 2022

Even iets moois nr. 482 - De vlindertuin

Meestal eens per jaar bezoeken we een vlindertuin. Deze keer was de Passiflorahoeve plaats delict. Het voornemen was een ochtendje; we vertrokken om 15:30.





Tja, hoe romantisch wil je het hebben... Een passiebloemvlinder zit weggedoken in een struik. Ik zie de mogelijkheid van een hyper sfeervol plaatje en maak de foto.





Kunst is natuurlijk om enerzijds andere bezoekers niet te hinderen, en anderzijds gaas, etensbakjes en dergelijke mis te houden. Bovendien kijk ik altijd eerst naar de achtergrond alvorens me met het beestje zelve te bemoeien. Dat kan dan zo'n plaatje opleveren.





Een achtergrond moet altijd op enige afstand zijn van het onderwerp en liefst zo egaal mogelijk van kleur en structuur. Of juist zo fotogeniek dat het een hoofdrol krijgt in de compositie. Zoals in de bovenste foto.





En soms klopt eigenlijk het plaatje niet met wat je graag zou zien. Zoals hier, waar links een onnatuurlijk element zichtbaar is. Maar dan is het onderwerp zo mooi dat je toch een keer met de hand over het hart strijkt. Want zeg nou zelf: is het geen beauty?





De vlinderkassen bevatten diverse biotopen. Deze is voor Europese vlinders en zodoende zien we hier het Groot Geaderd Witje. In Nederland niet zo gauw, maar in bijv. Duitsland kom je ze makkelijk tegen.





In elke vlindertuin hoop ik altijd deze te treffen. Ik vind ze van een onwerkelijke schoonheid en de camera komt er haast niet van los.





Dit moet toch haast een grapje zijn van Moeder Natuur: de Glasvleugelvlinder. Hoe bestaat het dat er als het ware glazen ruitjes in de sponningen van een vlindervleugel zijn geplaatst?





De Walstropijlstaart, een nachtvlinder. Mocht u een nacht de slaap niet kunnen vatten, span dan een wit laken in de tuin, richt er een lamp op, pak een stoel en verbaas je.





De Monarchvlinder. Staat vooral bekend om zijn trekgedrag. Hij legt zomaar 4.500 km af, maar doet dat in verschillende generaties. Laten we zeggen: opa vertrekt, en uiteindelijk komt het kleinkind aan op de plaats bestemming.





U denkt: de plattegrond van Deventer en dan weet u: het Landkaartje. Genoemd naar de onderkant van zijn vleugels.





En hier zien we de bovenkant. Ook mooi. Landkaartjes vliegen in twee generaties: in mei zien we de oranjebruine variant; meer naar de zomer de zwarte. In warme jaren komt zelfs een derde generatie voor in oktober.


5 opmerkingen:

  1. Hallo Gerrit
    tolle Farben sehr schön Fotografiert, ich sehe auch immer viele Schmetterling aber sie sind immer so schnell weg..;-))
    Grüsse Frank

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Gerrit,
    Knap gefotografeerd die bijzondere vlinders. Het landkaartje is ook niet mis. Ik wist niets over een derde generatie, weer wat geleerd!
    Groetjes,
    Maria

    BeantwoordenVerwijderen