Even iets moois nr. 438 - Orchideeën!

Op aanraden van Natuurmonumenten brachten we vorige week een bezoek aan het Zwanenwater. We waren zodoende niet de enigen. Dit is de bloeitijd van de orchideeën waar dit gebied om bekend staat. De dag begon koud, mistig en winderig en dat veranderde niet. Maar wat hebben we schitterende dingen gezien! We deden twee uur over alleen al de eerste 400 meter, mede doordat we die hoofdzakelijk kruipend aflegden. 

Laat ik beginnen met de Bijenorchis, een van mijn favoriete inheemse orchideeën.  Het grappige bloemetje is wonderschoon en maakt vrolijk. Minder makkelijk te vinden dan je zou denken, want valt nauwelijks op tussen de overige begroeiing. Best klein ook. Zeldzaam in ons land.

Dat kan zomaar gebeuren: deze foto ontroert me. De subtiele pastelkleuren, de selectieve scherpte, de compositie, de vorm van de plant... Ik word stil van mijn eigen plaatje. Dit is overigens (waarschijnlijk) de Gevlekte Rietorchis.

Van dichterbij zie je de tekening op de lipbloemen. De variëteit in kleuren is groot. Die loopt van bijna wit tot brutaal paars. Omdat de soorten ook nog kruisen is soms lastig te achterhalen welke soort je echt voor de lens hebt. Hier, denk ik, de Rietorchis.

Hier nog een keer de Rietorchis, als een raket oprijzend vanuit de begroeiing.

De meeste mensen die ik sprak hadden deze niet gevonden: de Grote Keverorchis. Ben je er niet op gespitst dan denk je aan zomaar een dor takje, maar het is echt een heuse orchidee. Er stonden er veel. Klein, en volstrekt onopvallend.

Nog wat dichterbij gehaald, de Grote Keverorchis. Ook in trek bij mieren, zo te zien.

Ook mooi en fotogeniek: de Kleine Ratelaar waarvan de bloemen bijna uitkomen.

Het pad door het Zwanenwater, de bermen bezaaid met Ratelaar en Orchis.

Hoewel ik er alert op was, liep ik hieraan voorbij zonder dat hij me opviel. Bij toeval keken we nog even om en daar zagen we 'm: de Welriekende Nachtorchis. Onopvallender dan onopvallend, maar van dichtbij wonderschoon. Dat lukte dan weer niet, want het was ten strengste verboden de bermen te betreden. Dan maar wat verder weg, ook mooi. Zeer zeldzaam.

Nog eentje dan: de Gevlekte Rietorchis. Ik wilde met deze ook het gespikkelde blad laten zien.