Even iets moois nr. 405 - Bos en hei

Al een paar weken geen blogje geschreven. Toch wel aardige plaatjes gemaakt, dus snel een aantal van de leukste bij elkaar gezocht.

Op de Hoge Veluwe zijn we toch maar even gaan kijken bij de bronst van de Edelherten. Mooi weer, veel mensen, herten niet bar actief. Maar imposant blijft het altijd wel, zo'n groot gewei voor de lens.

De vrouwtjes wachten het allemaal maar rustig af; beetje grazen, beetje slapen, en goed opletten wie de sterkste is bij de mannen.

Wel een goed idee, want plots verschijnt er een tweede hert ten tonele. Maar hij ziet het niet zitten om het gevecht aan te gaan en verdwijnt binnen 2 minuten weer tussen de bomen.

En zo, na het nemen van een relaxed modderbadje, kuiert hij eens op zijn gemak zijn kudde rond, nog even zonder concurrentie.

En terwijl we geconcentreerd op de herten staan te letten wandelt er plots een Wild Zwijn het beeld in...

Het blijkt de voorhoede van een heel gezin; twee ouders en een stuk of zes jongen. Zo vaak zie ik ze niet eens, dus wel een buitenkans om dit voor de lens te krijgen.

Op de Ugchelse heide staat de hei er nog mooi bij.

We zijn niet de enigen, want er zijn nogal wat campings in de buurt waarvan alle bewoners nog graag even profiteren van het lekkere weer.

Een mooi geaccidenteerd terrein, tussen Hoenderloo en Ugchelen.

In de Achterhoek wandelen we door het Korenburgerveen. Een fraai natuurgebied waar we deze Zonnedauw aantreffen. De druppeltjes trekken insecten aan die door het plantje worden verorberd.

Hoe groot is zo'n plantje? Misschien 2 of 3 centimeter? Weet je niet hoe je moet kijken dan is de kans groot dat je er zo je voeten op zet: op het eerste gezicht niet meer dan een roodbruin plakje op vochtige grond.