Even iets moois nr. 354 - Niet alles lukt zomaar...

Voor de vogelvrije vrijdag had ik mooie plannen: ik zou eindelijk de blauwborstfoto maken die elke andere blauwborstfoto overbodig zou maken; ik zou geoorde fuutjes vastleggen op een manier die elke toeschouwer met stomheid zou slaan; ik zou... Ach, ik zag het allemaal wel, zette het op de foto, maar lang niet op de gedroomde manier. Sterker, mijn camera viel waardoor mijn objectief een beetje stuk is: de dop kan er niet meer op en wat erger is, ook de zonnekap niet. Afijn, ik ploeterde dapper door in de Groene Jonker.

Goed, de Blauwborst dus. Prachtvogel met prachtige zang, maar ze bleven naar mijn smaak wat te laag in het riet. Je kunt hier wel mooi het vlaggen zien. Door de staartveren te spreiden maken ze een helemaal oranje onderkant van de staart. Erg aantrekkelijk voor de dames.

Ook mooi: de Rietzanger. Zijn geschetter is sinds twee weken weer te horen in elk stukje riet. Het mooist vind ik hem van achteren; dan zie je zijn fraai getekende rug.

Ook altijd in het riet te vinden: de Rietgors. Hier pluist hij vakkundig een sigaar uit.

Voor andere mooie types werd mij de Reeuwijkse Plassen aangeraden. Door afgesloten brugjes werd dat nog een hele onderneming en kwam ik op een andere plek uit dan gepland. Afijn, de pas er in en maar zien wat er van te maken viel. Aan de overkant van een slootje trof ik deze Grutto.

En in het slootje Gijs Gans met vrouw en kinderen.

Langs de oever van de plas trof ik een aantal mensen dat ijverig op de grond aan het speuren was. De waterkant daar staat bekend om de aanwezigheid van Ringslangen. En verdraaid, ik vond er ook eentje. Een forse, aan de dikte te zien. Maar goed, de kop is niet zichtbaar dus is het maar een flutfoto.

Aparte vogels, die Indische ganzen. Het zijn nakomelingen van ooit ontsnapte en verwilderde exemplaren, want hun echte thuis is het noorden van centraal Azië. Maar goed, ze gedijen hier best.

Tjonge jonge, wat is deze stoere vent Fazant met zichzelf ingenomen. Eigenlijk ook niet eens een echte Nederlandse vogel, want ooit hier uitgezet als jachtvogel voor de meer gefortuneerden onder ons. Maar het moet gezegd: die kleuren staan hem goed!

Na lang zoeken en kilometers lopen ontwaar ik eindelijk drie Geoorde Futen. Prachtige vogels en vaste bewoners van plas en meer. Hun felrode oog en de pluimpjes aan hun kop zijn kenmerkend. En verder duiken ze heel vaak dus misschien daarom dat u ze nooit eerder zag. Vrij schuw; je mag niet al te dichtbij komen. Maar door me heel klein te maken aan de oever kreeg ik ze toch voor de lens.

Hè, had ik nu de zon niet zo tegen, dan had ik u de fraaie kleuren van de Krooneend beter kunnen laten zien. Een vrij grote eend met markant gekleurde kop (voor de mannetjes.)