Even iets moois nr. 299 - Kraanvogels rond Diepholz (alweer)

Tja, die Kraanvogels. Ik beluit nogmaals naar Diepholz af te reizen. Zo regenachtig als de vorige keer zal het toch niet wezen. Dat klopt: het is zonnig en dat levert dan ook weer zijn uitdagingen op.

Een groepje van vier volwassen Kraanvogels. Even laten ze zich fotograferen, dan gaan ze - luid trompetterend -  op de wieken.

Met grote sprongen maakt een verre Ree zich uit de voeten.

De streek rond Diepholz bestaat uit een cultuurlandschap met verspreide boerderijen en uitgestrekte akkers. Die boerderijen zijn strak, bijna streng, en ik denk dan altijd dat dat de volksaard weerspiegelt. Hoewel ik verschillende keren in de weg stond kreeg ik van niemand een aardig hoofdknikje of vriendelijke armzwaai.

Een groepje Kraanvogels gaat op de wieken. Met straf tegenlicht krijg ik een bijna grafisch beeld, wat ik met behulp van Photoshop nog wat aandik.

Hier kun je zien dat de Kraanvogels zenuwachtig worden van mijn verre aanwezigheid. Zou ik een al te abrupte beweging maken, al is het op 100 meter, dan zijn ze ogenblikkelijk vertrokken. Ik maak van de nood een deugd, zoom nog wat uit en betrek het landschap in de compositie.

 

Behalve cultuurlandschap bevat de Diepholzer Moorniederung (zoals de naam al doet vermoeden) nogal wat moerassige gebieden. Het is juist de combinatie van geoogste maisakkers (overdag lekker de gemorste korreltjes opeten) en veen met een laagje water (slapen zonder vrees voor roofdieren) die de streek aantrekkelijk maakt als tussenstop op de trekroute. Begin van de week werd het aantal Kraanvogels nog geteld op een ruime 26.000.

Met tegenlicht zie je mooi het elegante silhouet van de Kraanvogel.

En ook in de lucht blijft het een sierlijke verschijning, ondanks zijn spanwijdte van ruim 2 meter.

Meer dan in Nederland zie je in Duitsland windmolens. Ik weet niet zeker of het een aanwinst is voor de horizon, dus ik maak er maar een plaatje van.

Zo struinen ze dan de akkers af. Die slordige bos veren aan de achterkant is niet een staart, maar zijn de 'vingers' aan de uiteinden van de vleugels; zie het silhouet hierboven. Die moet je toch ergens laten, niet waar.

Foerageren doen ze vaak in grote groepen, maar ook als gezin. Die bruinige is van dit jaar, geboren waarschijnlijk ergens in Scandinavië.

Ter afsluiting nog even een herfstig tafereeltje.