Even iets moois nr. 295 - dagje fotohut HBN nr. 7

Een dagje in een fotohut levert altijd wat op. Al was het maar een aangenaam gesprek, een bijzondere pose van een overbekende vogel, of gewoon de kans op een nog niet eerder vastgelegde soort.

Het was geen best weer dus ik moest naar zeer hoge ISO-waarden, en de lange lens had (door gebrek aan contrast) soms moeite met de focussing. Maar zonder zon wordt een foto wel mooi egaal belicht. Best blij met de resultaten.

De Kuifmees, een zeer fotogeniek vogeltje. Lastig vast te leggen, want altijd druk en gehaast.

Terwijl een buitje neerdaalt komt de Grote Lijster langs om wat te drinken. Een schuwe vogel die zijn komst aankondigt met een droog ratelend zerrrrrrrrrr. Hij is ongeveer zo groot als een merel, maar toont op de een of andere manier nog wat forser.

Mooie vogel, zo'n Gaai. Vlaams is-ie al lang niet meer. Hij zit voor mij net achter een takje, dus ik snij de hele linkerkant er maar af. Dan lijkt het of de foto niet mislukt is.

Een Pimpelmees komt even een badje nemen. Met een beetje mikken krijg ik ook zijn spiegelbeeld er nog op.

Aha, deze hautaine blik komt van een Koperwiek en die mag dat best. Waarschijnlijk een doortrekker vanuit de Noord-Europese naaldbossen op weg naar zuidelijker oorden. Zie die rode (koperen) vlek op de flank.

Een echt bosvogeltje, die Glanskop. Makkelijk te herkennen aan zijn opgewekte wietjoe-wietjoe. Zo is-ie er, zo is-ie weg en het is wonderbaarlijk dat ik er zo'n statisch portretje van kan maken.

Over statisch portret gesproken: dat kost bij deze Zanglijster geen enkele moeite. In alle rust foerageert hij rond de waterbak en kijkt af en toe nieuwsgierig naar het spiegelruitje of hij echt iets ziet bewegen. Prachtige vogel met zijn pijlvormige vlekken.

Voor deze gast moet je akelig snel reageren. De Zwarte Mees is er in een flits, drinkt een druppie en is alweer vertrokken voordat je je lens kunt richten.

Een vaste bezoeker in elke tuin en bij elke fotohut: de Roodborst. Hoeveel foto's ik er inmiddels ook al van heb, ik blíjf er plaatjes van maken. Dat levert dan weer dit toppertje op.

Er zijn heel erg veel manieren waarop een foto kan mislukken. Hier heb ik wat vet aan een stronk gesmeerd - zorgvuldig aan de achterkant - in de hoop dat er een Boomklever op af komt. Die komt zoals we hier zien, maar het is niet de bedoeling dat hij zijn bakkes vol vet heeft bij het poseren. Gewoon een rare, mislukte foto dus, grrrrrrr....

Maar goed, het kan ook gebeuren dat een foto plots en ongewild een extraatje krijgt. Dat zien we hier. Ik maak een foto van de Grote Bonte Specht, en terwijl de camera klikt landt er een koolmees op de stam. Dat valt niet te regisseren en is gewoon een mazzeltje.

Een uiterst bezadigd vogeltje, de Vink. In alle rust verorbert hij wat zaadjes en neemt dan uitgebreid de tijd om zich te laten fotograferen. Hij heeft de winterjas al aan.

Hier een Winterkoning en dat is dan weer een echt ADHD-vogeltje. Je ziet hier mooi de tekening op zijn rug en flanken.

De Koolmees neemt even een bad, tussen de bedrijven door.