Afgelopen dagen op meerdere momenten allerlei poldermoois opgezocht. Het leverde plaatjes op waar ik met verbazing op terugkijk: heb ík dit werkelijk mogen meemaken?
De Zwarte Stern. Een trekvogel die met ca. 1.200 broedparen inmiddels als 'bedreigd' te boek staat.
Hij houdt van moerassige gebiedjes met dichte begroeiing en laag water. Broedt bij voorkeur op de planten van de krabbescheer.
Maar omdat krabbescheer lang niet meer overal voorkomt worden de sterns geholpen voor vrijwilligers. Die leggen in het vroege voorjaar vlotjes in het water en daar wordt dankbaar gebruik van gemaakt.
Met zijn roetzwarte kop en slanke vleugels is het een elegante verschijning.
Het voeren van de jongen is uitermate fotogeniek en trekt nogal wat fotografen. Dat voer bestaat uit kleine visjes, larfjes of libellen. Vader en moeder doen dat samen; de kleintjes groeien als kool en zijn met een paar weken vliegvlug.
Ik maakte vele honderden foto's die ik hieronder allemaal laat zien - grapje. Het duurt geen twee maanden meer of ze zijn allemaal weer zuidwaarts vertrokken.
Haha, dat is grappig. Een Ooievaar waagt het om over de kolonie sterns met jongen te vliegen. Onmiddellijk zijn er een paar die heftig krijsend de indringer wegjagen. David tegen Goliath, we weten hoe dat afliep...
Poldermodel? Jawel, daar hoort de Purperreiger zeker ook toe. Donker gekleurd en met een slangenhals is het een opvallende verschijning. Als hij zich tenminste laat zien, want hij staat ook graag tussen het riet te vissen.
De Purper is een slagje kleiner dan de bekende blauwe. Hebben ze jongen (zoals nu) dan vliegen ze doorlopend heen en weer tussen het nest (ergens in het riet) en de polder waar ze foerageren.
Futen hebben een variabele broedperiode. Je ziet nu vrijwel volwassen jongen, maar een ander stel zit nog volop in de kleintjes. Die graag meedeinen op de rug van moeder.
Jahoor, een strookje riet is voldoende om de Rietgors onderdak te bieden. Hier fanatiek zingend.
Kijk dat dan: een Weidebeekjuffer! In het westen van ons land vrij zeldzaam, maar hier in Loenen in ieder geval te vinden. Langs de Vecht.
Een viertal van deze prachtige libellensoort dartelt om elkaar heen. Opvallende verschijningen, mede door hun helikopterachtige vlucht.
Nog eentje van de Zwarte Sterns. Om het af te leren. Hier krijgt het jong een vlindertje aangeboden. Lijkt me niet zo prettig eten, maar ja...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten