Even iets moois nr. 565 - IJsvogel!

Ik maakte een rondje Oostvaardersplassen, zoals meestal een of twee keer per jaar. Ik struin dan even alle hutten langs en kijk wat zich voordoet. Soms best een end lopen; voor hut Schollevaar ben je toch 25 minuten onderweg vanaf de parkeerplaats, in een straf marstempo. Met ook nog het risico dat je niets te zien krijgt. Maar goed, ik heb over die dag niets te klagen.

Ter introductie: het hoofdonderwerp van deze blog.

Ik loop de kleine kilometer naar de Lepelaarhut en als ik daar binnenkom hoor ik op enige afstand een IJsvogel roepen. Fluks de camera uit de tas en die heb ik net in mijn handen als het beestje naar de hut vliegt en pal naast de hut in het riet landt.

En of dat niet mooi genoeg is neemt hij even later plaats op een van de takken naast de hut, daar speciaal geplaatst voor hem.

Het is best druk rond de hut. Deze Grote Zilverreiger foerageert zeer actief en succesvol. Hier gooit hij een gevangen visje op zodat die met de kop naar binnen wijst. Dan is het één keer slikken en op naar de volgende.

In het riet laten zich meerdere Waterrallen horen. En uiteindelijk zien we er eentje langs de rand van de begroeiing scharrelen. Schuw zijn ze niet, maar ze leven gewoon in het dichte riet en daar kijk je niet makkelijk in.

Inmiddels is de IJsvogel verhuisd naar de andere kant van de hut en speurt naar een visje.

Beetje bizar wel. Ik kijk door het kijkgat naar de vogel op ongeveer 3 meter en de vogel kijkt gewoon terug naar mij. Hij is het duidelijk gewend geobserveerd te worden.

Voor een kort filmpje: https://youtu.be/enb74dnF8gY