Even iets moois nr. 545 - Voorjaar!

Zo, alweer een paar weken geleden. Beetje gebrek aan inspiratie, dus hier een selectie van de afgelopen weken.

Toch wel de ultieme voorjaarsbode: de Grutto, onze nationale vogel. Een deel van de populatie staat nog uit te rusten en op te vetten aan de rand van de polders, maar komende dagen zullen ze ongetwijfeld hun plekje en partner zoeken.

De Nijlgans heeft inmiddels al jongen. Zou ik deze vogel wat minder lelijk vinden, dan had ik wat beter mijn best gedaan op een meer aansprekend plaatje. Nu ging ik gauw door naar interessanter onderwerpen, zoals de roerdomp die ik wel hoorde maar niet zag...

Voor het laatst drie jaar terug dat ik de Kersenbloesem fotografeerde; in Amstelveen. Toen waren er nóg vier of vijf mensen. Nu kon je over de hoofden lopen als je lange benen had. De voertaal was Oost-Europees, aangevuld met exotische klanken uit het verre oosten.

En zo'n tafereel lokt dan ook weer kunstenaars. Hier een impressionistisch werk in aanbouw.

Altijd geweldig om te zien: de balts van de Fuut. Kop schudden, blaf geluidjes, met elkaar een hart vormen, het is allemaal onderdeel van een intiem ritueel waarvan ik me een bevoorrecht toeschouwer voel.

Bergeend, een mooi gekleurde, grote eend. Vooral in dit seizoen maken ze geluiden die je niet verwacht van een eend; een soort gekwetter en gepiep, en onderling heerst een forse rivaliteit. Maar dit stelletje lijkt elkaar gevonden te hebben.

Een van de meest elegante vogels die ik ken: de Kluut. Prachtig zwartwit getekend en met een fijne, gebogen snavel. Maar vergis je niet: het zijn echte vechtersbazen en hun jongen verdedigen ze als een tijger...

De Tureluur is, net als de grutto, ook al te horen in de polder. Met zijn melodieus tjuu-duu verraadt hij zijn eigen naam. Wanneer hij neerstrijkt strekt hij altijd even zijn vleugels omhoog. Een prachtig gezicht waarvan het me nog nooit is gelukt dat vast te leggen. Maar gelukkig ben ik nog jong...

Nou ja zeg, een beetje een curiositeit: een Keep. Best uitbundig gekleurd, maar zo tussen de afgevallen bladeren valt hij nauwelijks op. Die had ik eigenlijk niet meer in Nederland verwacht, want hij broedt in Scandinavië. Zal met een paar dagen wel vertrokken zijn.