Ik was op zoek naar baltsende futen, maar dat lukte niet zo. Dan maar zien wat er verder nog voor de lens wil komen.
En da's niet niks. Ik zit te wachten op een witte kwikstaart of een graspieper, hupt er ineens een Zwarte Roodstaart mijn beeld in. Dat is wel ongeveer het laatste dat ik in de polder zou verwachten. Een mooie verrassing van moeder natuur.
Het is druk in de kolonie Blauwe Reigers. Er wordt af en aan gevlogen met grote takken om de nesten allemaal te restaureren.
Gek is dat: sinds ik een paar jaar terug mijn eerste Zwartkopmeeuw zag, vallen ze me onmiddellijk op, zelfs tussen grote groepen kokmeeuwen. Bijzonder, dat oog. Geliefd zijn ze niet; ze staan altijd wat apart en worden nogal eens weg gejaagd.
Best een beetje rare beesten, die Aalscholvers, maar desondanks zet ik ze toch altijd weer graag op de foto. Misschien om dat blauwe oog, of die jolige snavel, of die bijna gebeeldhouwde vleugeltekening...
Waar de grond zacht is, daar verzamelen de grutto's om zich helemaal vol te eten na de lange reis naar hier. In groepen struinen ze de weilanden af. Territoriumgevechten zie ik nog niet, dat komt binnenkort, als ze weer volledig op krachten zijn en de partner ook is gearriveerd.
Altijd mooi, een Torenvalk die zich zit te pluizen en te poetsen. Met grote zorgvuldigheid krijgt elk veertje weer zijn eigen plek.
Dezelfde Torenvalk, in een gestroomlijnde houding om niet van het paaltje te waaien.
Wat leuk zeg die Zwarte roodstaart! Zwartkopmeeuw ook erg gaaf, ben ik dit jaar nog niet tegengekomen maar zal nu wel gauw gebeuren. Mooi polderrondje weer.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Marianne