Even iets moois nr. 558 - Niet veel, maar...

Jawel, de bladkoningen trekken door, dus ik naar het Noordhollands Duinreservaat. Vastbesloten er nou eens eentje voor de lens te krijgen...

Eerst maar naar de plek waar er zojuist nog eentje was gezien: 1,5 km lopen. Veters wat vaster, hoed over de oren, tas aangesnoerd en gaan. Afijn, ik vind 'm niet, maar 2 km verderop ook eentje. Daar aangekomen zie ik weer niks. Dan komt een melding binnen dat er een Blauwstaart is gesignaleerd. Een Blauwstaart? O zeldzaamheid der zeldzaamheden... Wel weer 1,9 km lopen, maar voor een Blauwstaart tel je zoiets niet...

En wat met de bladkoning niet wilde lukken, daar slaagde ik wel bij de Blauwstaart: hier is-ie! Gul poseren was er niet bij, maar een steels plaatje tussen takken en bladeren door was me gegund. En die blauwe staart dan? Dat zie je alleen van achteren.

Zo dan. Ik zie een vliegtuig langzaam voorbij schuiven. Minder hoog en minder snel dan normale lijndiensten, dus even de telelens erop gericht. En dan blijkt het een Beluga! Dat is een sterk aangepaste Airbus, geschikt gemaakt om complete vleugel- of rompdelen te vervoeren die elders worden geassembleerd. Een zeer buitennissig model dat ik nooit eerder zag. En voor degenen die zich afvragen waarom hier nou een vliegtuigfoto opduikt: in een vorig leven was ik een enthousiast vliegtuigspotter, en mijn toenmalige fascinatie heeft me nooit helemaal losgelaten...

In de bossen rond 's Graveland vind ik deze kakelverse Panterameniet. Ik kijk er altijd met ontzag naar, want waar je een hapje vliegenzwam nog wel kunt overleven, is dat bij deze jongen toch wel uitgesloten. Zeer giftig!