Ik wist niet zo goed waar ik de beste kans had op een aardig plaatje met wat sneeuw, dus begaf ik me in eerste instantie naar een stadspark in Utrecht. Een vink of koolmees op een besneeuwde tak; alles wordt mooi met de juiste omstandigheden.
Zoiets dus: een zaadjes knabbelende Goudvink. Had van mij best 20 meter dichterbij gemogen, maar een park is geen vogelhut tenslotte. We doen het maar met wat er is.
Ook een doodgewone Koolmees wordt bijzonderder op een besneeuwd takje. Ondanks de winterse omstandigheden hadden de vogels al best het voorjaar in de kop. Je zag het aan de manier waarop ze elkaar achterna zaten, en ook bijna agressief hun liedje zongen.
In de loop van de ochtend begon het toch echt te dooien, dus nog gauw een plaatje van het struikgewas.
Een mooi gezicht, die aangekoekte bomen langs het pad.
Vrijwel niet te fotograferen, die Staartmezen. U kent ze vast vanuit uw eigen tuin; hyper-actief, altijd met minstens 6 en binnen een minuut of drie is de hele groep alweer in de tuin van de buurman.
Een fraai gezicht, zo'n verweerde boom.
Hoog in een boom houdt een Gaai me in de gaten. Mooie kleuren heeft die vogel toch.
Hé, nog nooit gezien: een Ekster verstopt iets eetbaars in een holletje in de sneeuw. Niet heel zinvol lijkt me en daar zal hij in de loop van de dag zelf ook achter gekomen zijn...
Gauw nog even kijken in de polder, maar daar is het erg rustig. Deze Blauwe Reiger stapt vastberaden door de sneeuw, onderweg naar nergens.
Een Fazant kruist mijn pad. Nog steeds staat hij te boek als 'exoot' omdat hij in een ver verleden is geïmporteerd voor de jacht. Inmiddels niet meer weg te denken uit het Hollandse landschap.
Dit is een flutfoto, en deze vogel zou ik graag nog eens deftiger voor de lens krijgen: de Keep. Houdt zich 's winters op tussen de vinken en scharrelt tussen het afgevallen blad naar zaadjes en nootjes. Je vindt 'm hoofdzakelijk in het bos, maar ik hoor ook wel van mensen die hem in de tuin aantreffen. Het staat hem goed, dat oranje pak.
Had ik het net over exoten, hier nog zo een: de Rosse Stekelstaart. Waarschijnlijk ooit ontsnapt uit een volière, maar weet zich in kleine aantallen goed te handhaven in onze lage landen. Er gaan stemmen op om hem uit onze fauna te elimineren, maar veel kwaad doet het diertje volgens mij niet.
