vrijdag 26 augustus 2016

Even iets moois nr. 254 - Van polder en heide...

Vogels fotograferen lukt dezer dagen niet; gelukkig zijn er legio andere onderwerpen.





Op aanwijzing van iemand (normaliter zien wij spinnen over het hoofd) staan we oog in oog met deze Tijgerspin, die zojuist een blauwtje heeft verschalkt.





De Hoornboegsche Heide bij Hilversum wordt druk belopen. Nou ja, niet altijd...





Jaja, dit is mijn eerste Weidebeekjuffer. Prachtig beestje waar ik helaas niet wat dichterbij kon komen.






"Bijen zoemen
de hei is paars,
overal bloemen
en touringcars..."

dichtte Ivo de Wijs, zo'n 35 jaar geleden denk ik. Grappig dat ik dat nooit ben vergeten.



Ik denk een Icarusblauwtje, maar ik heb het niet nagezocht. Ik vind 'm zelfs zonder naam al prachtig.






De heide glooit een beetje en dat geeft mooie vergezichten.





Door tegen het licht in te fotograferen krijg je meestal niet een mooie blauwe lucht, maar wel wat diepte in je foto.





Een stukje bos. Het licht trof me hier, zoals dat speelt tussen de bladeren door en op de onderbegroeiing.





Zo te zien een juveniele Kokmeeuw.





Zomaar in de polder stuiten we plots op een veld Zonnebloemen. Even proberen of dat een aardig plaatje oplevert...


zaterdag 20 augustus 2016

Even iets moois nr. 253 - Wildlands I

In juli gingen we nogmaals naar Wildlands in Emmen. De maand ervoor waren we er ook al geweest, maar toen hadden we de hele dag regen. Nauwelijks kunnen fotograferen. Dat ging nu beter.
De kunst is natuurlijk om te proberen je standpunt zo te kiezen dat het net lijkt alsof je niet in een dierentuin bent. Dat is best lastig, want je bent wél in een dierentuin. Maar goed, toch een serieuze poging gedaan. Bovendien heb je zo een mini-wereldreis over meerdere continenten.





Dwergotters zijn echte groepsdieren. Altijd gaan ze met z'n allen ergens op af en je ziet dan ook altijd een hele kluwen van deze diertjes. We treffen ze aan de oevers van de Yangtse, in het Chinese binnenland.





Op de grassteppe van Azië stuiten we op een kudde Olifanten. Prachtig om een poosje naar deze imposante beesten te kijken, met hun prehistorisch uiterlijk.





Diep in het regenwoud van Zuid-Amerika staan we oog in oog met deze eenzame bosbewoner. Niet begrijpend kijkt hij ons aan. Misschien zijn we wel de eerste mensen die hij tegenkomt.





Het valt niet mee om de Nijlpaarden te zien. Ze blijven soms heel lang onder water, en duiken dan ineens op waar je ze niet verwacht.





Even ten zuiden van de Sahara treffen we een kolonie Bavianen. Deze lijkt op zijn gemak te poseren voor de foto, maar een glimlachje kan er niet af.





Zo'n klein Baviaantje roept altijd vertedering op. In hun spel zijn het ook net kleine mensenkinderen.





Ergens in de woestijn in het oosten van Iran zoekt een groepje Onagers wat eetbaars bij een gestrande wagon op een in onbruik geraakte spoorlijn.

zaterdag 13 augustus 2016

Even iets moois nr. 252 - Vakantie 2

Nog een paar plaatjes van de vakantie, en wel toen we in de Jura zaten.





In de berm langs een wegje treffen we het Dambordje, dat enthousiast foerageert op distelbloemen.





En op hetzelfde stukje vinden we ook het Groot Geaderd Witje. Erg fraai met die zwarte lijntjes.





Buurmans gras is altijd groener natuurlijk, maar als de zon er nog niet op staat blijven de dauwdruppeltjes er mooi aanhangen; ook op ons plekje van de camping.





Haha, da's grappig. Probeer ik ingespannen een mooie foto te maken van een orchidee, zit er plots een miniem Struiksprinkhaantje op de bloemblaadjes. Het is een hele sport om die er een beetje op te krijgen, want er staat wat wind. Bovendien heeft dit beestje de neiging om zijn achterkant naar je toe te keren wanneer je dichterbij komt met de camera. Daarbij loopt het diertje ook nog eens van blaadje naar blaadje, dus de meeste foto's zijn droevig mislukt. Deze gaat nog best.





Lopend door een bos valt mijn oog op een plantje dat mij totaal niet bekend voor komt. Het staat er erg fraai te zijn dus maken we er mooie foto's van. Thuis maar eens opzoeken: het blijkt het Rood Bosvogeltje, zeldzaam in Nederland en België, algemener in Frankrijk.





Driftig parende Soldaatjes, nu in elke berm te vinden.

dinsdag 2 augustus 2016

Even iets moois nr. 251 - Vakantie 1

Nou ja vakantie, de eerste foto's zijn nog in de aanloop daarnaar toe. Toch even laten zien...





"Alles fris? Alles fleurig?" We brachten een dagje door in de Amsterdamse Waterleidingduinen. Eigenlijk miste ik die dag volledig de inspiratie, maar dit Damhertje in tegenlicht kon me toch wel bekoren.





Het blijft een bijzonder gezicht, parende juffers. Én een kunst om het er allemaal goed scherp op te krijgen!





Eindelijk lukte het me dan om de Boomkikker te ontdekken in de AWD! Al meerdere keren was ik er, speciaal voor dit beestje, op uit geweest en nu had ik een keer geluk! Wel heb ik een veel mooiere pose in gedachten, dus ik zal toch nog vaker terug moeten.





Veel Meikevers liggen er op de weg, de meeste ondersteboven en/of dood. Wat nog spartelt zet ik overeind. Deze liep nog, maar alleen rondjes...





Ik heb er wel aardigheid in om in dierentuinen te fotograferen. De clou is dan om het er allemaal zo natuurlijk mogelijk uit te laten zien. Of helemaal on-natuurlijk... Dit is overigens in Wildlands, de opvolger van het dierenpark in Emmen. Buitengewoon fraaie 'dierentuin' waar ik inmiddels al een tweede keer ben geweest. De dieren zitten er niet in hokken, maar krijgen alle ruimte in een zo authentiek mogelijk nagemaakte habitat. Zeer fotogeniek!





Zo kom je dan aan de meest schitterende vogeltjes, zonder dat je daarvoor naar de regenwouden van Suriname hoeft af te reizen. Is het niet wonderschoon zo?





Of vlinders; ik raak er niet op uitgekeken en uitgekiekt. Het mooiste voor de foto is als je ze in een tweedimensionaal vlak weet te houden; dan kan de achtergrond onscherp blijven. Deze was ook in Wildlands.





Een andere vlinderkas vonden we in Harskamp: de Passiflorahoeve. Ook al zo'n pareltje waar ik graag nog een keer terugkom.





Het oranje contrasteert prachtig met het groen erachter.





Waar vlinders zijn, daar zijn ook rupsen. Ontdek ze maar es, met hun schutkleuren...





En ondertussen op de camping? Daar loopt moeder Zanglijster gewoon de inkopen te doen...