Deze tijd staan de bollenvelden in de kop van Noord-Holland volop in bloei. Ondanks de kou gebneurt het gewoon: de tulpen komen uit de grond.
Prachtig, al die gekleurde vlakken. En dan met zo'n authentieke stolpboerderij op de achtergrond... Je weet dan gelijk waar het is.
Nou is zelfs in de Noordkop niet alles kleur. De Kluut is gewoon zijn zwartwitte zelf. Hier een stelletje dat wel erg gezamenlijk foerageert. Ik besluit erbij te blijven en te zien of er wat gebeurt.
Dat blijkt een goeie beslissing, want een paar minuten later legt mevrouw zich plat op het water; een niet mis te verstane uitnodiging aan meneer om serieus werk te maken van het stichten van een gezin. Meneer moet daar even over nadenken, en neemt de tijd om zich helemaal op te poetsen en mooi te maken.
Maar dan neemt hij zijn besluit en waagt de sprong...
Het blijft een schilderachtig tafereel...
In het voorjaar gaan hordes fotografen naar het Hallerbos, een stukje onder Brussel, voor het fotograferen van het wilde hyacinten-tapijt. Ik denk dat ze dan niet weten dat je dat ook kan vinden in Sintmaartensvlotbrug (heerlijk, alleen die naam al...) en dat is lang niet zo ver weg. Vertel het ze maar niet, want het is er lekker rustig.
Mooi, die opgekrulde rand.
Met best een fel zonnetje zoek ik altijd maar het tegenlicht. Dan blijven de kleuren mooi zacht.
Niet alleen blauwe Hyacinten staan er, ook roze. Hier eentje die nog aan het begin staat.
