zondag 10 maart 2024

Even iets moois nr. 544 - De mislukte twitches...

Voor de vrijdag het ik een ambitieus lijstje: oehoe, hop en velduil! Nou, die trof ik alledrie niet. Jammer, maar gelukkig kreeg ik ander moois voor de lens.





We lopen in een stukje bos, speurend waar de oehoe zich heeft verstopt, als plots een klein, bruin beestje ons pad kruist. Mijn camera zit nog in de tas die op mijn rug hangt, maar omdat het diertje een beetje heen en weer blijft lopen zonder van ons te schrikken peuter ik zonder abrupte bewegingen de apparatuur uit de tas. Precies op tijd om nog wat plaatjes te schieten (net niet helemaal scherp, grrr) voor hij door het struweel wordt opgenomen. Ik moet even nadenken wat ik nou zag, maar zo klein, dat kan alleen een Wezeltje zijn. Qua omvang ongeveer de maat van een frikandel, met nog een vrij kort staartje. Leuk!





Op een stukje weiland foerageert een aantal zanglijsters, maar ook deze Koperwiek. Mooi met die streep oranje.





Op een half open plek in het bos hebben gedienstige geesten een voederplek gemaakt. Doorlopend komen daar Eekhoorns inspecteren of er nog nootjes zijn.





Geweldige beestjes die zich weinig aantrekken van de mensen die er min of meer omheen staan.





Met een zonnetje erop glanst hun huid je tegemoet. Ze weten precies waar in de stronk meestal de nootjes worden verstopt.





Maar het bos heeft nog meer verrassingen in petto: de Middelste Bonte Specht! Stond tot voor kort te boek als zeldzaam, maar heeft zijn opmars gestaag voortgezet. Hij is nu zelfs in het westen van het land te vinden in loofbossen.





De Middelste is iets subtieler gekleurd dan de grote bonte. Bovendien met allerlei streepjes op de borst. Man en vrouw zijn vrijwel gelijk, maar ik hou het erop dat dit een vrouwtje is en die hierboven een mannetje.