vrijdag 31 maart 2017

Even iets moois nr. 279 - verre vogels

De vogelvrije vrijdag was bestemd om mooie rietvogels te fotograferen. Rietgors, Rietzanger, misschien Snor, maar vooral de Blauwborst. Op naar de Groene Jonker. Of het door de wind kwam weet ik niet, maar het lukte allemaal niet zo....





De Rietzanger wil niet poseren. Met enige moeite weet mijn lensje 'm wel te vangen tussen de wuivende stengels.






Ergens tussen het riet zit ma Canadese gans op eieren. Pa houdt de wacht en jaagt alles weg wat maar enigszins in de buurt komt.





Een Tafeleend vliegt op en scheurt langs.





Blauwborst? Jawel, er zijn er meer dan ik ooit bij elkaar heb gehoord en gezien. Maar ze blijven allemaal erg ver weg. Jammer, hoewel ik eigenlijk ook best hou van een beetje een 'ver' plaatje. Ik zet 'm ook op internet, kijken of de goegemeente hiervan houdt...





Ha, hier ben ik wel een beetje trots op. Niet zozeer op de foto zelve, maar ik ontdekte deze Zwartkopmeeuwen in het langsrijden op een weiland waar wel honderden kokmeeuwen zitten. En die hebben ook een donkere kop. Knap van mezelf!





Mevrouw Torenvalk. Er staat nogal een fors windje; ze maakt zich helemaal klein en zet zich schrap, en met haar staart houdt ze zich in evenwicht.





Ook de Grutto laat zich slechts van een afstandje bewonderen. Hopelijk komt er gauw een herkansing.

vrijdag 24 maart 2017

Even iets moois nr. 278 - van boom en dam

Eerst nog wat foto's van begin deze maand, die ik nog niet eerder heb laten zien. 





 Een Torenvalk in een doornige struik; misschien een meidoorn?





Diezelfde Torenvalk (of toch een andere?) speurt het talud van een dijk af, op zoek naar muizen. Omdat er een straffe wind staat hoeft hij zijn vleugels in het geheel niet te bewegen.





Een Knobbelzwaan gaat zich zitten poetsen, vlak voor me.





Op de Brouwersdam foerageert een groepje Paarse Strandlopers. Eerst maar eens observeren of ze een bepaalde kant uit lopen. Dan een meter of 50 ervoor gaan zitten en hopen dat ze dichterbij komen scharrelen. Vaak lukt dat wel.





Een tweede groepje Paarse Strandlopers zoekt eten nét over de rand van de dam. Zodoende zien ze mij niet wanneer ik naar beneden loop en op mijn knieën ga zitten wachten of ze naar boven willen komen.





Ik word geholpen door de vloed die opkomt. De Paarse Strandlopers worden verdreven naar bovenop de dam. Bijna te laat krijg ik in de gaten dat als ik op ooghoogte met deze vogeltjes zit en de golven om hun poten spoelen... Nét op tijd weet ik de camera te redden van een zout bad...






Vandaag voerde de vogelvrije dag (onder andere) naar de Lepelaars. Een kolonie huist in de bomen langs de A200, waar ze (naar verluidt) de nesten van de blauwe reigers hebben gekaapt. Dit paartje is het helemaal eens; ze kroelen wat af met die lange snavels.






Hetzelfde stelletje. Je kunt zo goed zien waarom ze Lepelaar heten; spoonbill in het Engels.





Onhandig scharrelen de Lepelaars door de bomen, op zoek naar losse takken om hun nest mee te bouwen en te verstevigen. Het blijft een bijzonder gezicht!


vrijdag 17 maart 2017

Even iets moois nr. 277 - Lentekriebels!

Het was een week waarin we afscheid namen van de winter. Ik vind dat altijd weer jammer, en ik lijk daarmee een eenling. Maar goed, het voorjaar heeft allerlei prachtigs in petto, dus we genieten graag van alles wat de natuur ons nu weer biedt.





Sneeuwklokjes! Ze zijn er in soorten en maten. Deze foto toont wazig en zacht omdat ik door en langs andere sneeuwklokjes heen fotografeer.





Een Krokus, ook altijd een geliefd foto-onderwerp. Bewust maak ik veel onscherpte en zorg voor een andere krokus in de achtergrond.





De Ooievaars zijn grotendeels terug uit Afrika, áls ze al weggeweest zijn. Dit stel heeft elkaar weer gevonden. Manlief komt met een prachtig kado voor zijn vrouwtje: stoffering voor het huis!





Ik denk dat we over twee maanden jonge ooievaartjes zien!





De paartijd van de Heikikker is vroeg in het voorjaar. Natuurfotografen houden dat scherp in de gaten, want hooguit twee weken lang kleuren de mannetjes dan grijs- tot felblauw!





 Zo'n blauwe kikker is buitengewoon fotogeniek, maar een foto ervan is nog een hele opgaaf. Ik ben dan ook erg blij met dit plaatje.





In de polders vertoeven nog grote groepen Kolganzen. Het is niet de bedoeling dat die hier de zomer overblijven, maar aanstalten om te vertrekken lijken ze nog niet te maken.





Jawel, al helemaal op kleur: de Tureluurs beginnen weer langzaamaan onze polders binnen te stromen. De voorhoede heeft onze lage landen al bereikt, terwijl de hoofdmacht naderbij komt.

dinsdag 7 maart 2017

Even iets moois nr. 276 - Een tropische verrassing

Afgelopen vogelvrije vrijdag bezocht ik weer eens de groep Flamingo's die daar elke winter bivakkeert. Altijd stonden ze te ver weg voor een foto, maar omdat er nu werd gebaggerd was de hele groep een paar honderd meter opgeschoven. En zo kwamen ze binnen het bereik van mijn telelensje...





Er werd dus gebaggerd...






Het is een gemengde groep. De lichtroze is de Gewone of Roze Flamingo; de kleinere is veel kleuriger en heet Chileense Flamingo. Die heeft ook een veel grotere zwarte punt aan de snavel.




Dit zijn dus Chileense; de voorste een juveniel.





Hier beide soorten. Het kleurverschil is goed te zien.





Als de hele groep op de wieken gaat weet je even niet wat je ziet. Bij vijf graden lijk je toch verzeild op een of ander tropisch eiland....





Het lijkt allemaal heel uitzonderlijk, maar dat is het eigenlijk niet. Dit is de meest noordelijk broedende populatie Flamingo's en die huist 's zomers op de grens bij Groenlo, het Zwillbrocker Venn. 's Winters trekken ze daar weg en blijven ze hangen in het brakke water van de Grevelingen. Er is daar een overvloed aan voedsel en het zal niet dicht vriezen.





Bij alarm worden de nekken gestrekt en klinkt een ongerust geknor...



Afijn, met een kleine 700 foto's op het kaartje werd het een hele klus om de mooiste eruit te pikken...