Even iets moois nr. 281 - Van vos tot kwikstaart

Ik had het gevoel dat ik - met enige urgentie - nog heel wat moest inhalen. Dat heb ik dan ook maar geprobeerd...

Ontmoeting met de Vos in de Amsterdamse Waterleidingduinen. Ik maakte de gelukkig keus om niet de 150-600 mee te sjouwen, maar de snellere en scherpere 80-200. Anders had ik nooit dit plaatje kunnen maken.

De Vos is natuurlijk helemaal vertrouwd met mensen en daar maakte ik gebruik van. Hier lag ik plat op de grond voor een mooie onscherpe voor- en achtergrond.

Eveneens te vinden in de AWD: het Duinviooltje. Onooglijk in het voorbij lopen, maar wonderschoon van dichtbij.

Veel Futen hebben al jongen, die graag meevaren op de rug van vader of moeder.

Meer dan prachtig: de Kluut.

Nee, deze Tureluur is niet aan het vertrekken; na uitgebreid badderen wappert hij zijn veren droog.

Het was me nog niet eerder gelukt om een echt goeie foto te maken van de Gele Kwikstaart op tulpen. Deze keer, in de Noordoostpolder, ging het aardig.

Gele Kwikken foerageren graag op tulpen. Er zitten altijd vliegjes op de bloemen en die lusten ze graag.

 Het is de kunst om ten eerste dicht genoeg bij te komen; ten tweede ze op de gewenste kleur te betrappen. Om eerlijk te zijn: ik had ze liever op gele tulpen, dus volgend jaar....

De bekende, misschien zelfs beroemde Lepelaarkolonie in Haarlem. Hier zit de ouder te dutten terwijl de jongen steeds ongeduldiger wachten op eten dat de andere ouder aan het halen is.

Op een zeker moment kreeg ik het gevoel dat iemand naar me keek...

Geen spectaculaire foto, maar dat kan ook niet. De Tuinfluiter valt in de categorie KBV (klein bruin vogeltje) en laat zich ook nog eens liever niet zien. Maar zijn gezang is nu overal te horen!