Even iets moois nr. 363 - Passiflorahoeve

Rond 09:00 melden we ons bij de ingang van de Passiflorahoeve, blijken we een uur te vroeg! Gelukkig mogen we ons even verpozen in de wilde bloementuin en dat is geen straf. Sterker: eigenlijk kwamen we daarvoor.

Sommigen vragen zich dan af: waar hebben ze 't zoal over, maar de ouderen onder ons weten dat wel: 't ging over kevertjes...

… en korenbloemen blauw.

Een fotogenieke plant: Komkommerkruid.

Nu kan ik u wel lastig vallen met naam en afkomst van dit innige tweetal, maar misschien is het voldoende gewoon maar even stil te kijken naar dit intieme moment.

Een blikvanger en goede bekende in elke vlinderkas: de Gebrande Uilvlinder.

Een vlinder waarvan ik de naam niet genoteerd heb; aparte kleur en vorm wel.

Nog een zonder naam, maar zeer opvallend gekleurd. In de achtergrond nog een zelfde.

Al een beetje afgevlogen, maar desondanks nog bijzonder subtiel getekend en fraai gekleurd: de Malachietvlinder.

Een bijzondere verschijning: de Glasvleugelvlinder. Gezien de spikkels op de ramen mogen die wel een keer gezeemd worden.

Een rups van een van de vele soorten Pijlstaartvlinder. Hangt erbij alsof-ie zo meteen aan een ingewikkelde rekstok oefening gaat beginnen.

Ook nu kwam ik ze weer tegen: rupsenfotografen. Deze lijkt van de koninginnepage, maar helemaal zeker ben ik daar niet van.

De o zo bekende Monarchvlinder. Over zijn trekgedrag zijn bijzonder interessante documentaires gemaakt (bedenk ik me terwijl ik even wacht tot hij zó gaat zitten als ik voor me zag voor het ideale plaatje.)

Het liefst fotografeer ik vlinders met de vleugels dicht. Daarmee worden ze een beetje twee-dimensionaal en wordt de compositie en de scherpteverdeling al gauw een stuk beter dan wanneer ze de vleugels hebben gespreid. Zoals deze foto laat zien.