maandag 19 mei 2025

Even iets moois nr. 582 - Lentevreugd en gruttostress

En dan zijn we ineens weer 3 weken verder. Mooie dingen gezien vorige week. Ik bezocht het natuurpareltje Lentevreugd voor een onvervalste twitch, maar nam ook even poolshoogte bij de grutto's in de Eempolder.





Twitchen; dat is soortenjagen. Ik doe dat niet fanatiek, maar in dit geval gaf het mij een reden om nou toch echt eens te gaan kijken in het kleine natuurgebiedje Lentevreugd. Daar resideert al een week de uiterst zeldzame Roodkopklauwier, een vogel die we normaal in Spanje treffen. Het beestje bleek zich goed te laten zien al was dat wel op een afstand van minimaal 75 meter. Dankzij digitale technieken maakte ik er toch een bijna toonbaar plaatje van.





Lentevreugd kent op een paar hectaren meerdere biotopen en dat werkt als een magneet op een grote diversiteit aan vogels. Zoals deze Kneu. Hoewel zeer algemeen toch altijd wat schuw.





Op een stukje droog gras tref ik deze Graspieper. Overduidelijk aan het foerageren voor zijn jongen.





De Tjiftjaf was er ook, maar die vind je in elke tuin wel.





Ook de Groenling liet zich bewonderen. Hij zong fanatiek vanaf een takje.





Maar er was ook een stukje plasdras en daar trof ik deze Groenpootruiter. Het beestje valt totaal weg met zo'n achtergrond.






Zo'n Icarusblauwtje hoeft niet bang te zijn dat hij niet afsteekt. Zijn hemelsblauwe kleur maakt hem van verre zichtbaar. Opmerkelijk dat ze steeds vroeger te vinden zijn. Klimaat?





De Kleine Vuurvlinder. Nogal gesleten, afgevlogen en beschadigd. Verkeert waarschijnlijk in zijn nadagen. Geen ramp, want vanaf half juli vliegt er een tweede generatie.





Een Merelman hipt steeds dichter bij. Ik ga op mijn knieën zitten en maak dit portretje.





Na een ochtendje Lentevreugd reed ik in de middag naar de polders rond Eemnes. Een hotspot voor de Grutto. Ik hoopte jongen te zien. Die zag ik ook, maar terwijl ik ze wel op video had bleken de foto's onscherp. Hmmm.





Het harde tegenlicht maakt het gras en de kruiden heerlijk licht. Zo'n oranjebruine vogel steekt daar geweldig bij af.





Hier word ik nauwlettend in de gaten gehouden. Deze Grutto heeft zijn jongen in het wat hogere gras verstopt en hoopt dat ik opkras. Het overkwam me op wel drie, vier plekken.





Een Blauwe Reiger. Meestal sla ik die over qua foto, maar zo tussen het hoge gras maakt toch wel een apart plaatje.





Ah, een Kauw. Niet iedereen is een liefhebber van deze vogel, maar ik wel. Komt vooral door dat groengrijze oog: heb je daar een keer goed in gekeken, dan is de rest van je dag anders dan daarvoor.





Als gezegd houden Grutto's niet van menselijke aanwezigheid wanneer ze jongen hebben. Hier worden twee jonkies naar het hogere gras gedirigeerd, terwijl ik luidkeels, ja bijna agressief, wordt gemaand op te vertrekken. Op YouTube zal ik dat filmpje laten zien, maar dat moet ik nog monteren.